W artykule przedstawione zostało zagadnienie dotyczące formowania się norm prawa zwyczajowego a następnie stanowionego, na przestrzeni wieków, poczynając od czasów najdawniejszych aż do okresu średniowiecza w Europie, ustalających zasady oznaczania granic nieruchomości gruntowych, trybu dokonywanych czynności przeniesienia własności, jak i identyfikowania osób, którym przysługiwały określone uprawnienia do wyodrębnionej powierzchni ziemi, które doprowadziły do powstania pierwszych ksiąg gruntowych, stanowiących pierwowzór współczesnych katastrów nieruchomości i ksiąg wieczystych. Od samego początku powołania tej instytucji prawa, tworzone urzędowe rejestry nieruchomości, służyć miały zagwarantowaniu pewności w obrocie prawnym oraz potrzebom publicznym, związanym w szczególności z poborem podatków gruntowych. Utworzenie instytucji rejestrów nieruchomości spowodowało, że określona część powierzchni ziemi, odpowiednio oznaczona i ujawniona w księgach gruntowych, nabierała cech właściwych dla rzeczy materialnej, przez co stawała się towarem, który mógł być przedmiotem zbycia lub zabezpieczenia wierzytelności pieniężnych, co w konsekwencji doprowadziło do wykształcenia się w prawie antycznym instytucji hipoteki, która recypowana została, z pewnymi modyfikacjami, do prawa rzymskiego a następnie do kodyfikacji innych średniowiecznych państw europejskich.

W pracy rozpatrywano dwie strategie ewolucyjne (µ+)λ oraz (µ,)λ wykorzystywane do rozwiązywania skomplikowanych problemów optymalizacji numerycznej. Omawiane w pracy strategie, inspirowane ewolucją biologiczną i genetyką, operują na populacjach o liczebności µi λpotencjalnych rozwiązań z deterministyczną procedurą selekcji. Poprawność działania strategii jako poszukiwanie globalnego minimum funkcji kryterium przedstawiono na przykładzie minimalizacji funkcji Ackleya oraz estymacji parametrów funkcji regresji II rodzaju.

Streszczenie: Statystyki przestrzenne pozwalają opisać i ocenić zjawisko pod kątem jego przestrzennych charakterystyk takich jak: koncentracja, wielkość i ukierunkowanie rozproszenia, występowanie regularności lub trendów w przestrzeni. W artykule zaprezentowano adaptację metod stosowanych dla zjawisk punktowych do oceny rozkładu przestrzennego zjawisk powierzchniowych związanych z gospodarką rolną: powierzchnia użytków rolnych, powierzchnia gleb zakwalifikowanych jako dobre, powierzchnia gleb o danym odczynie. Mapy zasięgów tych zjawisk (np. mapa glebowo-rolnicza w postaci wektorowej) jako jakościowe dane wejściowe zostały przetworzone na dane ilościowe odniesione do siatki o wymiarach 1 x 1 km za pomocą algorytmu stworzonego w środowisku Model Builder. Obszarem badań jest województwo dolnośląskie charakteryzujące się różnorodnością warunków przyrodniczych, co wpływa na zmienność przydatności rolniczej badanego terenu. Statystyki przestrzenne wyznaczone dla całego obszaru dostarczają tylko ogólnej informacji o rozkładzie przestrzennym, stąd też w pracy przeprowadzono analizy w podobszarach, co pozwoliło na zbadanie lokalnej zmienności wybranych warunków przyrodniczych. Z uwagi na rolniczy aspekt badań zaproponowano podobszary o równej powierzchni użytków rolnych, uwzględniając granice administracyjne. Rozkład przestrzenny opisują takie miary jak: środek ciężkości, odległość standardowa, elipsa odchyleń standardowych. Uwzględniają one nie tylko lokalizację obiektu, ale również wartość zjawiska. Wizualizacja miar rozkładu przestrzennego na mapie dostarcza jasnej i zwykle łatwej w interpretacji informacji o strukturze przestrzennej badanego zjawiska. Prezentacja tych ilościowych charakterystyk na tle zjawiska przedstawionego inną metodą kartograficzną (np. metodą kartogramu) może wnosić dodatkowe informacje, w tym przypadku dotyczące przydatności warunków przyrodniczych dla gospodarki rolnej.