Praca ma charakter faunistyczny, a jej celem było sporządzenie wykazu roztoczy z rzędu Mesostigmata stwierdzonych na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Wykaz ten sporządzono na podstawie danych literaturowych oraz badań własnych przeprowadzonych na terenie parku. W pracy wyszczególniono 115 gatunków roztoczy z rzędu Mesostigmata stwierdzonych na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Najliczniej była reprezentowana rodzina Parasitidae (27 gatunków) oraz Zerconidae (14).

Porównano dokładność metod określania liczebności boreczników w ściółce leśnej. Wykorzystano metodę, w której elementem próby było 10 poletek, każde o wielkości 0,5 m² oraz metodę z elementem próby tworzonym przez jedno poletko o wielkości 5 m². Badania wykonano w czterech drzewostanach sosnowych w wieku 59-80 lat. Wykorzystując każdą z dwóch metod, określono liczebność znajdujących się w ściółce kokonów Diprioninae. Stwierdzono, że precyzja porównywanych metod była bardzo mała przy niewielkim zagęszczeniu kokonów i zwiększała się wraz ze wzrostem ich zagęszczenia. Brak jest podstaw do twierdzenia, że dwie porównywane metody pomiaru zagęszczenia kokonów boreczników różnią się precyzją.

Poziom wibracji mierzono podczas przerzynki dziewięciu okorowanych kłód sosnowych. W badaniach zastosowano pięć żłobikowych pił łańcuchowych z ogniwami tnącymi typu dłuto o podziałce 0,325”. Piły miały różne kąty nachylenia krawędzi tnącej ostrza poziomego: 20°, 25°, 30°, 35° i 40°. Przerzynkę kłód prowadził operator pilarki. Pomiary wykonano osobno na uchwycie kabłąkowym i sterowniczym w trzech osiach x, y, z. Dla każdego kąta wykonano na każdym uchwycie po 18 pomiarów. Zastosowano urządzenie pomiarowe Robotron M 1300. Zdecydowanie wyższe drgania odnotowano na uchwycie sterowniczym. Stwierdzono statystycznie istotne różnice w poziomie drgań mechanicznych podczas przerzynki piłą o różnych kątach. Korelacja między kątem a poziomem drgań miała charakter słabej zależności, ale tam, gdzie wystąpiła, była statystycznie istotna.

Celem pracy było wskazanie możliwości oznaczenia ciśnienia pęcznienia drewna, na podstawie przebiegów jego pełzania, pod wpływem zróżnicowanych co do wartości naprężeń zginających i jednoczesnego nawilżania ściskanych stref zginanych próbek. Proces pełzania prowadzono w warunkach trójpunktowego zginania drewna buka (Fagus sylvatica L.). Naprężenia zginające, działające w kierunku promieniowym, stanowiły 0,05, 0,1 i 0,15 średniego naprężenia niszczącego, określonego przy wilgotności drewna wynoszącej ok. 7%. Bezpośrednio po obciążeniu próbek nawilżano je w strefie działających naprężeń ściskających. Zmierzono także „swobodną”, wilgotnościową ich deformację. Korzystając z liniowych związków pomiędzy odkształceniami, zarejestrowanymi w określonych czasach trwania procesu mechaniczno-wilgotnościowego pełzania, i wartością działających naprężeń, oznaczono wartości naprężeń, przy których badane próbki, pomimo ich niesymetrycznego nawilżania, pozostawałyby w stanie niezdeformowanym. W ten sposób oznaczona maksymalna wartość ciśnienia pęcznienia jest o ok. 50% wyższa od wartości tej wielkości oznaczonej w sposób bezpośredni.

W pracy omówiono zawartość procentową głównych i ubocznych składników drewna rokitnika zwyczajnego (Hippohaë rhamnoides L.) rosnącego w strefie nadbrzeżnej Morza Bałtyckiego. Dodatkowo w celu określenia wpływu zanieczyszczeń środowiska zbadano zawartość wybranych metali ciężkich w drewnie. Ze względu na zróżnicowanie warunków klimatyczno-geograficznych badania przeprowadzono na próbkach drewna pozyskanych z zachodniej i wschodniej części wybrzeża. Otrzymane rezultaty zestawiono z danymi uzyskanymi dla drewna rokitnika rosnącego w aglomeracji miejskiej Poznania. Na podstawie wyników stwierdzono, że zawartość celulozy w badanych próbkach wahała się w przedziale od 33,6 do 39,3%, przy czym wartości najwyższe uzyskano dla drewna krzewów rosnących w aglomeracji miejskiej. Zaobserwowano również znaczne różnice w zawartości ligniny w porównywanych próbach, a zawartość pentozanów utrzymywała się na poziomie około 18%, niezależnie od miejsca pobrania próbek materiału. Udział badanych metali ciężkich nie przekraczał zawartości niebezpiecznych dla wzrostu i rozwoju badanych krzewów.