W artykule opisano, jak rozwiązać analitycznie hiperboliczny układ równań różniczkowych cząstkowych, opisujący zjawisko efektu brzegowego w ramach rozszerzonego tolerancyjnego modelu przewodnictwa ciepła w kompozytach periodycznych [Kula i Wierzbicki 2015]. Podstawowymi niewiadomymi tego modelu są współczynniki rozwinięcia pola temperatury w szereg Fouriera. Szereg ten jest dokładnym rozwiązaniem równania przewodnictwa ciepła. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że trzy sinusoidalne impulsy brzegowe, pochodzące z tego samego pakietu fluktuacji wybranego spośród nieskończonej rodziny pakietów tworzących układ bazowy Fouriera, są transportowane niezależnie do wnętrza dwuskładnikowego periodycznego przewodnika laminowanego. Badanie tego typu zjawiska pozwala na odpowiedź na pytanie, jaka powinna być budowa geometryczna kompozytu, by nie dopuszczała do powstawania rotacji amplitud fluktuacji przenoszonych przez kompozyty zależnie od siebie. Rotacje te są prawdopodobnie najistotniejszą przyczyną niszczenia kompozytów podczas ich eksploatacji.

Celem pracy jest analiza probabilistyczna niezawodności stalowego mostu kratowego. Parametry projektowe konstrukcji zdefiniowano jako wielkości deterministyczne oraz jako zmienne losowe. Założono, że zmienne losowe nie są skorelowane. W analizie niezawodności rozpatrywano dwa warianty opisu zmiennych losowych. W wariancie pierwszym przyjęto rozkłady normalne, a w wariancie drugim – rozkłady adekwatne do charakteru zmiennych. Transformację parametrów normalnych na parametry innego rozkładu oszacowano metodą kolokacji w punkcie centralnym. W analizowanym przypadku kryterium awarii konstrukcji zostało określone przez dwie funkcje graniczne związane odpowiednio ze stanem granicznym nośności oraz ze stanem granicznym użytkowalności. W programie Mathematica utworzono moduł do obliczeń symbolicznych, wykorzystujący metodę elementów skończonych, do określenia funkcji granicznych dla różnych schematów statycznych. Funkcje te były punktem wyjścia w analizie probabilistycznej, do której użyto programu niezawodnościowego STAND. Stosując metodę FORM, wyznaczono wskaźnik niezawodności Hasofera-Linda. Dodatkowo w pracy przedstawiono wykresy wrażliwości wskaźnika niezawodności na zmienne losowe.

W artykule została przeanalizowana efektywność ekonomiczna odnowienia środków trwałych na podstawie obliczenia wskaźnika czystego dochodu dyskontowanego (NPV). Zaproponowano rozwiązanie problemu wyboru optymalnej formy i źródła inwestowania oraz zbudowano algorytm modelowania odnowienia parku maszynowego w przedsiębiorstwie. Rozpatrzono perspektywy zastosowania ekonomiczno-matematycznego modelowania inwestycyjnego zabezpieczenia innowacyjnej wymiany wyposażenia parku maszynowego przedsiębiorstw budowlanych na Ukrainie.

Celem badań było określenie wartości współczynnika bezpośredniego poślizgu i oporu tarcia międzyfazowego na kontakcie mieszaniny popiołowo-żużlowej pobranej ze składowiska Elektrowni „Skawina” oraz z osadnika Huty ArcelorMittal Poland w Krakowie Pleszowie a geosynetykiem. Wyniki badań wykazały, że parametry wytrzymałości na ścinanie popioło-żużli były duże. Parametry charakteryzujące opory tarcia na kontakcie mieszanina popiołowo-żużlowa – geosyntetyk były również duże, co pozwoliło uzyskać duże wartości współczynnika bezpośredniego poślizgu, jak również współczynnika tarcia międzyfazowego. W związku z tym wzmacnianie podłoża budowli z wykorzystaniem geosyntetyków i stosowanie mieszanin popiołowo-żużlowych do celów budownictwa ziemnego jest ważnym i istotnym zagadnieniem w aspekcie ochrony kruszyw naturalnych.

Rozwój inwestycji drogowych na przestrzeni ostatnich lat spowodował wzrost zapotrzebowania na mieszanki niezwiązane, które są elementem podbudów drogowych. W celu zmniejszenia kosztów budowy zaczęto poszukiwać materiałów alternatywnych, takich jak popiół lotny, żużel, a także destrukt betonowy. Przewagą tych materiałów nad kruszywem naturalnym jest możliwość recyklingu dotychczasowych odpadów, a także zastosowanie zasady zrównoważonego rozwoju poprzez zmniejszenie wykorzystania materiałów naturalnych, jakimi są kruszywa naturalne. Jednym z kryteriów, które materiał wbudowany w podbudowę drogową musi spełnić, jest określona wartość kalifornijskiego wskaźnika nośności (CBR). Artykuł ten przedstawia wyniki badania CBR dla materiału pochodzącego z pokruszenia destruktu betonowego. Dla analizowanego kruszywa porecyklingowego – betonowego w celu scharakteryzowania właściwości materiału wykonano szereg badań CBR w różnych warunkach wilgotności i zagęszczenia. Wyniki badań zostały następnie przeanalizowane i omówione we wnioskach. Na podstawie wykonanych badań można stwierdzić, że istnieje możliwość aplikacji gruntów antropogenicznych, które mogą zastąpić naturalne kruszywa, jeśli zastosuje się w stosunku do nich bardziej restrykcyjne wymagania niż dla kruszyw naturalnych.

W artykule przedstawiono wyniki badań i analizę właściwości wybranych bentonitów stosowanych jako bariery izolacyjne obiektów budowlanych, w szczególności podłoża składowisk odpadów. Do badań wykorzystano trzy rodzaje bentonitów, dla których w warunkach laboratoryjnych dokonano oceny dyspersyjności oraz zdolności pęcznienia. Dyspersyjność określono metodami: „bryłkową” i „podwójnej analizy hydrometrycznej”. Wskaźniki pęcznienia wyznaczano metodą Holtza-Gibbsa i ASTM D 5890-95. Zbadano również wpływ stężenia ciekłych zanieczyszczeń (chlorków o stężeniu: 1000, 2500, 5000 i 10 000 mg·dm^–3) na pęcznienie bentonitu. Uzyskane wyniki porównano z wartościami liczbowymi wymaganymi dla typowych materiałów bentonitowych stosowanych jako bariery izolacyjne obiektów budowlanych.

Niniejszy artykuł ma na celu sprawdzenie koncepcji posadowienia podziemnego parkingu głównego SGGW. Projektowe założenie polegało na przyjęciu jednakowego poziomu posadowienia dla wszystkich fundamentów, wynoszącego 21,90 m nad „0” Wisły. Z uwagi na niejednorodne podłoże na tym poziomie została wykonana analiza, która wykazała konieczność rozpatrywania poziomów posadowienia każdego z fundamentów indywidualnie. W artykule przeprowadzono analizę i ocenę założonego poziomu posadowienia dostosowanego do przyjętych wymiarów poszczególnych fundamentów. Obliczenia dotyczące I i II stanu granicznego, które polegały na wyznaczeniu nośności oraz wartości osiadań, przeprowadzono zgodnie z normami PN-81/B-03020 i Eurokodem 7. Obliczenia te wykazały, iż nie jest możliwe posadowienie fundamentów w warstwie geotechnicznej IIb (w 21,90 m nad „0” Wisły) ze względu na niespełnienie warunków I stanu granicznego jednocześnie dla obu tych norm.

Profesor Czesław Woźniak