Odpowiednio wczesna identyfikacja obiektów lub obszarów (atraktorów) przyciągających uwagę zamachowców może w znacznym stopniu zminimalizować poziom ryzyka wystąpienia określonego zdarzenia, np. ataku terrorystycznego po opracowaniu scenariuszy działań zapobiegawczych (planowanie kontrterrorystyczne). Działania te można oprzeć na określeniu prawdopodobieństwa wystąpienia określonego zdarzenia ze względu na potencjał zagrożenia charakteryzujący cechy występujące w danej przestrzeni. Autorzy proponują wykorzystanie tzw. macierzy zagrożeń jako użytecznego narzędzia do identyfikacji przestrzennych atraktorów zagrożeń przez użycie określonych prawdopodobieństw. Macierze te łączą dane geoinformacyjne charakteryzujące określone obiekty czy obszary z przypisanymi im wartościami prawdopodobieństw zajścia określonych zdarzeń w tym przypadku ataków terrorystycznych. Autorzy prezentują również wykorzystanie metod agregacji przestrzennej jako dobrego narzędzia do kartograficznej ilustracji wyników analiz antykryzysowych, w tym analiz kontrterrorystycznych.

Ewakuacja jest kluczowym aspektem zarządzania kryzysowego, które ma na celu ochronę ludności cywilnej w sytuacjach zagrożenia życia. Gdy działania te obejmują przestrzeń miejską, która jest niezwykle zróżnicowana, klasyczne metody modelowania nie zawsze dają zadowalające efekty. W artykule zaprezentowano możliwości zastosowania automatów komórkowych w modelowaniu procesu ewakuacji w przypadku ataku terrorystycznego. Wykorzystano przy tym oprogramowanie GIS pozwalające na przetwarzanie i wizualizację danych geoprzestrzennych. W wyniku tych rozważań opracowano dynamiczny model ewakuacji na obszarze Olsztyna oparty na prostych regułach i uwzględniający lokalne oddziaływania.

W artykule zaprezentowano możliwości zastosowania algorytmów genetycznych do prognozowania stanów przestrzeni miejskiej. Potencjał kryzysowy miasta budowany jest nie tylko na podstawie elementów znajdujących się na danym obszarze, ale również uwzględnia sąsiedztwo i możliwość jego oddziaływania. Badania dają możliwość wskazania istotnych tendencji i procesów w przemianach dotyczących tkanki miejskiej w odniesieniu do zagrożeń. Analiza wzajemnych relacji i zależności między obszarami o różnym potencjale zagrożeń z wykorzystaniem algorytmów genetycznych pozwala przewidywać oddziaływania potencjałów poszczególnych terenów miejskich między sobą. Daje to możliwość stworzenia dynamicznego systemu przeciwdziałania zagrożeniom.

Decydujące znaczenie dla powodzenia operacji policyjnych, podobnie jak w działaniach militarnych, ma sprawnie pozyskana, właściwie opracowana i dostarczona w czasie informacja. W ostatnich latach można zaobserwować dynamiczny rozwój nowoczesnych technologii służących zbieraniu i przetwarzaniu informacji z otoczenia. Wykorzystanie zaawansowanych technologicznie narzędzi elektronicznych w dowodzeniu działaniami policyjnymi bezpośrednio przekłada się na jego jakość. Ogromną rolę odgrywa zarówno możliwość budowania tzw. świadomości sytuacyjnej, jak i skrócenie czasochłonnych prac sprawozdawczo-meldunkowych. Zastosowanie technologicznego wsparcia w procesie dowodzenia upraszcza jego formalny przebieg, jak również pozwala na istotną redukcję zespołu dowodzenia.

Wielowymiarowy charakter analiz dokonywanych w Policji implikowany jest złożonością zagadnienień, których one dotyczą. Każdy proces decyzyjny poprzedzony analizą wymaga odniesienia się do jej wniosków, one zaś powinny trafiać do odbiorców analiz w sposób zrozumiały i profesjonalnie udokumentowany. Z całą pewnością mapa i aspekt przestrzenny służą każdej analizie, zwłaszcza wizualizacji jej wyników. Klasycznym przykładem i doskonałym punktem odniesienia jest analiza kryminalna i jej miejsce w strukturach i działaniach poszczególnych służb, a której geneza w Polsce związana jest właśnie z Policją. W przeprowadzanych już od ponad dekady analizach kryminalnych częstokroć pojawiała się konieczność lokalizowania w przestrzeni danych geokodowanych bądź dających się w przybliżeniu umiejscawiać na mapie. W artykule przybliżono podstawowe informacje związane z analizą kryminalną w Polsce, szeroko zaprezentowano zwłaszcza funkcjonalność aplikacji analitycznych (Analyst's Notebook i iBase) wykorzystywanych w Policji i innych organach. Przedstawiono przykłady wykorzystania mapy i narzędzi GIS.

W artykule przedstawiono problematykę metod opartych na teorii zbiorów przybliżonych oraz teorii zbiorów rozmytych w kontekście ich wykorzystania w kształtowaniu bezpieczeństwa przestrzeni. Przedstawiono główne założenia i definicje związane z aplikacją zbiorów przybliżonych (oraz wartościowaną relacją tolerancji) i zbiorów rozmytych. Jest to punkt wyjścia do opracowania efektywnych procedur decyzyjnych związanych z właściwym kształtowaniem przestrzeni bezpiecznej.

Analiza geoprzestrzenna, a zwłaszcza wykorzystanie w tym celu narzędzi analitycznych, wkracza współcześnie w coraz większym stopniu w sferę działań służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa. W analizie kryminalnej wykorzystuje się coraz częściej aplikacje do analiz geoprzestrzennych, a niektóre jednostki policji mają kilkuletnie doświadczenie w tym zakresie. W artykule przedstawiono przykłady spraw i analiz prowadzonych w Wydziale Wywiadu Kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, w których analiza geoprzestrzenna odegrała istotną rolę. Ukazano jej praktyczny wymiar, artykuł jest próbą podzielenia się doświadczeniami i przemyśleniami na ten temat.

Przestępczość zorganizowana jako zjawisko społeczne i ekonomiczne już dawno przekroczyła i przekracza wszelkie granice państwowe i prawne. Jej zasięg i zakres działania określany jest przymiotnikami: transgraniczna i międzynarodowa. Grupy przestępcze coraz częściej uzyskują nielegalne dochody w wysokości bilionów złotych, osiągając je w różnych miejscach świata. Problemem staje się ich transfer lub przemieszczanie do odbiorców, beneficjentów lub miejsc dalszego wykorzystywania przestępczego. Oficjalne i legalne kanały transferowe (banki, instytucje przekazów pieniężnych) są w większości skutecznie kontrolowane przez instytucje państwowe i policyjne, co uniemożliwia ich wykorzystanie przez międzynarodowych kryminalistów. W takich uwarunkowaniach zorganizowana przestępczość transfer środków finansowych zaczyna prowadzić bezpośrednio za pomocą kurierów gotówkowych przewożących pieniądze do wskazanych lokalizacji. W artykule opisujano proceder nielegalnego, przestępczego przekazu gotówki na użytek grup przestępczych. Przedstawiono ujawnione przypadki przewozu pieniędzy i opatrzono je szczegółowymi informacjami dotyczącymi postępowania sprawców. Ukazano także działania i inicjatywy międzynarodowe podejmowane w celu wykrywania i zapobiegania zjawisku nielegalnego transferowania środków finansowych pochodzących z działalności przestępczej i na nią przeznaczonych. Autorzy zwracają uwagę na możliwość wykorzystania analizy geoprzestrzennej w tym zakresie, tym bardziej że należy poszukiwać nowych rozwiązań dla powstrzymywania przepływu przestępczych pieniędzy.

W artykule odniesiono się do problematyki działań bojowych pododdziałów antyterrorystycznych policji oraz konieczności posiadania przez ich funkcjonariuszy możliwie maksymalnej ilości informacji służących właściwemu przygotowaniu i zrealizowaniu postawionych im zadań. W Polsce jest 17 pododdziałów antyterrorystycznych działających na terenie całego kraju. W takim kontekście autor wskazuje na możliwości wykorzystania systemów informacji geograficznej, przeprowadzania analiz przestrzennych za ich pomocą i pozyskiwania pożądanych informacji geograficznych na temat obszaru planowanych działań.