Syntetazy acetylo-CoA (acetylokoenzymu A) są enzymami powszechnie występującymi w komórkach. Celem pracy było porównanie sekwencji nukleotydowej i aminokwasowej enzymów z: Ashbya gossipii, Candida albicans, Candida glabrata, Debaromyces hansenii, Kluyveromyces lactis, Saccharomyces cerevisiae, Schizosaccharomyces pombe oraz Zygosaccharomyces bailii. W tym celu wykorzystano narzędzia bioinformatyczne. W porównaniu sekwencji nukleotydowych i aminokwasowych uzyskano podział na dwie grupy (ACS1 i ACS2) oraz znajdujące się pomiędzy sekwencje ACSA z S. pombe. Następnie porównano sekwencje enzymów z sekwencją ACS2 z Z. bailii. Wytypowano fragmenty identyczne, konserwatywne i wybrano trzy sekwencje powtarzające się we wszystkich białkach, o długości od 11 do 21 aminokwasów. Ustalono aminokwasy biorące udział w wiązaniu substratów (ATP i CoA) oraz potwierdzono występowanie i określono położenie sekwencji FTAGD, YFTGD, YFAGD, LRTGD, YFSGD, stanowiących katalitycznie ważny motyw III.

W wyniku chemicznej mutagenizacji szczepu drożdży Yarrowia lipolytica Wratislavia K1 przy użyciu N-metylo-N-nitro-N-nitrozoguanidyny otrzymano 32 nowe szczepy. W testach płytkowych szczepy poddano selekcji w kierunku lepszego niż szczep wyjściowy wzrostu w niskim pH i przy wysokim stężeniu glicerolu oraz w kierunku słabszego wykorzystania erytrytolu jako źródła węgla. Wybrano 15 szczepów, których zdolność do produkcji erytrytolu zbadano w 7-dobowych hodowlach wytrząsanych. W podłożu zawierającym glicerol o czystości technicznej wszystkie szczepy produkowały erytrytol z wydajnością wyższą od szczepu wyjściowego, wynoszącą 0,22–0,25 g·g^-1. W hodowlach z glicerolem odpadowym wydajność produkcji erytrytolu wynosiła od 0,2 do 0,24 g·g^-1, natomiast w przypadku szczepu Wratislavia K1 0,25 g·g^-1. Podczas biosyntezy erytrytolu wszystkie szczepy tworzyły produkty uboczne – mannitol i arabitol oraz kwas cytrynowy i α-ketoglutarowy, których udział w sumie tworzonych produktów wynosił od 41,8 do 32,8%. Analiza udziału produktów towarzyszących wskazała trzy szczepy: Wratislavia K1-b, Wratislavia K1-d i Wratislavia K1-g, potencjalnie przydatne do biosyntezy erytrytolu w hodowlach bioreaktorowych.

Streszczenie: W niniejszym artykule zostały przedstawione technologie stosowane w przemyśle gorzelniczym produkującym etanol na cele spożywcze i przemysłowe. W celu oceny potencjalnych korzyści technologicznych i ekonomicznych dokonano charakterystyki oraz oceny metod przygotowania surowców skrobiowych do fermentacji etanolowej, powszechnie wykorzystywanych w polskich gorzelniach, takich jak: metoda ciśnieniowo-termiczna (parowanie), technologia bezciśnieniowego uwalniania skrobi (BUS). Ponadto omówione zostały technologie: jednoczesnego scukrzania i fermentacji (ang. SSF) wraz modyfikacjami (z zastosowaniem preparatów STARGEN, VHG) oraz Biostil. Zwrócono uwagę m.in. na parametry procesowe, stosowane enzymy oraz aspekty związane z ochroną środowiska. W podsumowaniu wskazano potencjalne korzyści płynące z dalszego rozwoju technologicznego dla przemysłu gorzelniczego.