Przedmiotem pracy są płyty sprężyste, periodycznie wzmocnione prętami w dwu kierunkach. Dla takich ciał za pomocą metody parametrów mikrolokalnych stworzono model uśredniony, charakteryzujący się równaniami o stałych, ciągłych współczynnikach. Stworzony model został wykorzystany w analizie zagadnień dynamicznych płyt. W pracy opisano wpływ wzmocnień na wielkość ugięcia oraz postać drgań własnych badanej płyty.

W artykule przedstawiono wyniki badań edometrycznych (IL – incremental loading) i konsolidacyjnych (CL – continuous loading) wybranych próbek namułów gliniastych i piaszczystych. Wyniki badań wykorzystano do określenia współczynnika konsolidacji pionowej (cv). Dokonano analizy przebiegu różnych typów krzywych konsolidacyjnych z badań IL zgodnie z podziałem zaproponowanym przez Leonards and Girault. W pracy zaprezentowano wartości otrzymanych współczynników konsolidacji z badań IL i CL przy wykorzystaniu trzech metod. W przypadku badań edometrycznych zastosowano graficzne metody: Taylora oraz poszukiwania quasi-constans odcinków. Z przeprowadzonych badań CL określono cv metodą zaproponowaną przez Dobaka, odwołującą się do zależności pomiędzy parametrem CCL oraz względnym czasem konsolidacji TCL.

W artykule zaprezentowano wyniki zjawiska kruszenia się destruktu betonowego (RCA) podczas badania wilgotności optymalnej metodą Proctora. Wzrost zapotrzebowania na materiały budowlane tworzy potrzebę zastosowania nowych, dotychczas niewykorzystywanych materiałów, które mogą zastąpić kruszywo naturalne (NA). Należy zaznaczyć, że NA jest źródłem nieodnawialnym w przeciwieństwie do RCA, który poprzez wbudowanie w konstrukcję jest recyklingiem. W przypadku materiałów antropogenicznych istnieje wiele niewyjaśnionych właściwości, jednym z nich jest zjawisko kruszenia się. W tym artykule przedstawiono opis tego zjawiska. Wyznaczone rodzaje gruntu różnią się pod względem właściwości uziarnienia. Badania wykonano za pomocą aparatu Proctora w różnych warunkach zagęszczania. Artykuł kończy się wnioskami dotyczącymi zjawiska kruszenia wraz z praktycznymi wskazówkami.

Geotkaniny są materiałami wykorzystywanymi m.in. do zbrojenia i separacji gruntu. Ich dobór powinien uwzględniać wytrzymałość na rozciąganie niezbędną dla założonego efektu wzmocnienia gruntu, a także wydłużalność dostosowaną do przewidywanego stopnia osiadania oraz warunków wbudowania materiału. W artykule zaprezentowano metodykę i wyniki badań wytrzymałości na rozciąganie metodą szerokich próbek dwóch geotkanin polipropylenowych, wykorzystywanych do zbrojenia gruntu przy formowaniu konstrukcji oporowej, wzmacniającej stateczność skarpy składowiska Radiowo [Koda 2011]. Materiał ten na składowisku może pracować w podwyższonej temperaturze. Celem badań było określenie parametrów wytrzymałościowych w temperaturze od 20 do 80°C. Uzyskane wyniki badań pozwoliły ocenić zmiany powyższych parametrów, a także zweryfikować rzeczywiste parametry zastosowanych materiałów. Porównano także uzyskane parametry badanych geotkanin z informacjami podanymi przez producenta.

Odpowiednia ocena dynamicznych właściwości gruntu jest niezwykle ważnym elementem przy analizie reakcji gruntu poddanego obciążeniom sejsmicznym, jak również z punktu widzenia różnych programów do modelowania zachowania się gruntu w złożonych warunkach obciążenia. Głównym celem tej pracy było zbadanie właściwości dynamicznych gruntów ilastych z okolic Warszawy, biorąc pod uwagę kilka wybranych czynników wpływających na wartość modułu sprężystości poprzecznej (G) i wskaźnik tłumienia (D) badanych próbek. Przeprowadzono wiele badań w kolumnie rezonansowej, aby sprawdzić wpływ zadanego ciśnienia w komorze i amplitudy odkształcenia postaciowego na sztywność badanych gruntów oraz ich właściwości tłumiące. Na podstawie uzyskanych wyników badań i przeprowadzonych analiz teoretycznych stwierdzono, że zarówno ciśnienie otaczające próbkę w komorze, jak i zakres rozpatrywanych odkształceń miały znaczący wpływ na dynamiczny moduł sprężystości poprzecznej i na dynamiczny wskaźnik tłumienia. Autorzy zalecają kontynuację badań wpływu średniego naprężenia efektywnego na wskaźnik tłumienia.

Uliczny ogródek kawiarniany jest to miejsce tymczasowo wyodrębnione w przestrzeni pasa drogowego lub chodnika. Jego wyposażenie stanowią: stoliki, krzesła, parasole, stojaki z menu, kwietniki i inne elementy dekoracyjne. Ulice miast są miejscem, gdzie roślinność powinna być szczególnie doceniana. Należy poszukiwać nowych gatunków roślin, które dobrze rosną nawet w bardzo trudnych warunkach. Oprócz sprawdzonych powinno się stosować także nowe rozwiązania techniczne. Wystrój ogródka należy zaplanować w odpowiednim stylu zaakceptowanym przez konkretne miasto i pasującym do charakteru dzielnicy lub otoczenia budynku. W wielu badaniach potwierdzono, że miejsca udekorowane żywą roślinnością są częściej i chętniej odwiedzane przez klientów. Te małe przestrzenie mają nie tylko wartość przyrodniczą, ale także społeczną i kulturową. Urządzenie atrakcyjnej wizualnie i jednocześnie funkcjonalnej przestrzeni kawiarnianego ogródka to wyzwanie, z którym mierzy się coraz więcej architektów, a projekty tego typu zlecają kawiarnie, restauracje, hotele, biurowce czy ośrodki wypoczynkowe.