Zioła dla zwierząt żyjących w naturalnym środowisku są stałym elementem ich diety. W stanie chorobowym można zaobserwować tzw. sicness behawiour, który jest specyficznym dla gatunku zachowaniem mającym na celu poprawę kondycji. Może to być nieprzyjmowanie pożywienia lub sen, ale także spożywanie w nadmiernych ilościach określonych roślin. Zaobserwowano różne zachowania żywieniowe zwierząt, które w stanie obniżonej kondycji instynktownie wyszukują odpowiednie rośliny bądź też miejsca z odsłoniętą ziemią gliniastą, mającą właściwości przeciwbiegunkowe. Pozytywny wpływ na organizm wywierają związki biologicznie czynne zawarte w roślinach, m.in. flawonoidy, antocyjany, glikozydy, taniny, garbniki, śluzy, gorycze, olejki eteryczne, alkaloidy, terpeny, triterpeny, saponiny, irydoidy, naftochiniony, antrachiniony, fenole, fenolokwasy oraz sole mineralne. Substancje biologicznie czynne zawarte w ziołach w odpowiednich ilościach i proporcjach leczą schorzenia przewodu pokarmowego, łagodzą bóle, stanowią środek przeciwpasożytniczy, a także wpływają na układ odpornościowy. Zioła w różnej postaci mają zastosowanie w żywieniu zwierząt gospodarskich jako alternatywa dla stymulatorów wzrostu, a także profilaktycznie w celu poprawy kondycji.

Celem pracy była charakterystyka tętnic oraz żył nerkowych królików nowozelandzkich białych. Badań dokonano na 40 osobnikach, u których wykonano korozję naczyń, posługując się Spofacrylem. Zaobserwowano, że u 10% badanych osobników występowały dwie tętnice nerkowe lewe. Natomiast w jednym przypadku odnotowano tętnicę nerkową dodatkową prawą. Stwierdzono także, iż żyła nerkowa lewa, podobnie jak tętnica, także u 10% osobników była parzysta. Oba naczynia w 5% ulegały połączeniu na około 1 cm przed dołączeniem do żyły głównej doogonowej, jak również w 5% przypadkach ulegały połączeniu znacznie bliżej, bo na około 1 cm od wnęki nerkowej. Znajomość wariantów budowy anatomicznej tętnic i żył nerkowych jest istotna w badaniach doświadczalnych.

Streszczenie: Badania przeprowadzono w stadzie krów pierwiastek, rasy phf. Mleko do analiz pobrano w trakcie trwania próbnych dojów. W próbach mleka od krów określono: ogólną liczbę drobnoustrojów, liczbę komórek somatycznych, poziom mocznika, zawartość całkowitą kazein, wykonano próbę na krzepliwość, oznaczono udział wybranych frakcji białkowych. Podczas doświadczenia analizowano zróżnicowanie cech mleka w zależności od stadium laktacji. Rezultaty przeprowadzonych badań wykazały obniżenie poziomu κ-kazeiny w mleku krów będących w XIII miesiącu laktacji w porównaniu z III, IV, V, VII i VIII miesiącem doju. Nie stwierdzono wpływu stadium laktacji krów na zawartość: α-kazeiny, α-laktoalbuminy w mleku. Nie odnotowano statystycznie istotnej zależności pomiędzy stadium laktacji a zawartością całkowitą kazein w wydzielinie gruczołu mlekowego. Liczba komórek somatycznych w mleku krów będących w VI, X i XII miesiącu laktacji kształtowała się na najniższym poziomie (<180 000 ∙ ml^-1).