Bazując na łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR), opracowano wiele technik, które są stosowane w kryminalistyce, medycynie, badaniach filogenetycznych oraz do identyfikacji i różnicowania organizmów. Wybór metody do rutynowego stosowania w danym laboratorium nie jest prosty i wymaga zaznajomienia się z wieloma technikami. Chcąc ułatwić wybór metody do analizy drobnoustrojów, w pracy zamieszczono opis i porównanie następujących technik: RAPD (Randomly Amplified Polymorphic DNA), PCRRFLP (PCR-Restriction Fragments Length Polymorphism), RISA (Ribosomal Intergenic Spacer Analysis), AFLP (Amplified Fragment Length Polymorphism), Multiplex PCR oraz Real-time PCR. Metody porównano pod względem cech najbardziej użytecznych, jakimi są: zakres stosowania technik, powtarzalność analiz, trudność w wykonaniu oznaczeń, czasochłonność, możliwości automatyzacji badań oraz koszty jednostkowej analizy.

W pracy przedstawiono wpływ temperatury oraz rodzaju opakowania na zmiany aktywności sacharolitycznej drożdży Saccharomyces cerevisiae suszonych sublimacyjnie w czasie przechowywania. Drożdże po uprzednim wymieszaniu z maltodekstryną (dodatek 8%), stosowaną jako substancja ochronna, zamrażano w temperaturze -30°C i suszono w temperaturze 40°C przy ciśnieniu 0,63 mbar przez 20 godz. Suszone próbki przechowywano w temperaturze -18, 4 i 25°C w opakowaniach o różnej barierowości. Stwierdzono, że aby utrzymać aktywność sacharolityczną drożdży suszonych po 12 tygodniach przechowywania na poziomie co najmniej 80% aktywności po suszeniu, należy przechowywać je w temperaturze 4°C w opakowaniu o wysokiej barierowości względem tlenu i wody (PETmet/PE) lub w temperaturze -18°C w dowolnym opakowaniu. Aby zapewnić utrzymanie ponad 90% aktywności konieczne jest przechowywanie w wysoce barierowych opakowaniach (PETmet/PE lub PET/AL/PE) w temperaturze -18°C.

W pracy analizowano aktywność lipolityczną siedmiu szczepów drożdży Candida famata MI1a, C. intermedia BI2a, C. kefyr PII1b, C. sphaerica FII7a, Geotrichum penicillatum EII6a, Saccharomyces kluyveri BII3a i Yarrowia lipolytica PII6a wyizolowanych z serów pleśniowych. Szczepy te mogą zostać wykorzystane jako potencjalne kultury starterowe wspomagające produkcję serów. Aktywność zewnątrzi wewnątrzkomórkowych lipaz pochodzących od tych drobnoustrojów oznaczana była wobec tributyryny i p-nitrofenylowych pochodnych kwasów tłuszczowych. Oznaczano także zdolność tych enzymów do hydrolizy tłuszczu mlecznego. Wykazano, że aktywność lipaz zewnątrzkomórkowych jest wyższa w porównaniu z lipazami wewnątrzkomórkowymi. Najwyższe aktywności lipolityczne oznaczono dla szczepów Y. lipolytica PII6a i C. sphaerica FII7a, które preferencyjnie hydrolizowały maślan p-nitrofenylu i uwalniały z tłuszczu mlecznego najwyższą ilość kwasu oleinowego.