Rozpatrzono zagadnienie efektu warstwy brzegowej w wielowarstwowej przegrodzie budowlanej charakteryzującej się poprzeczną gradacją własności dla zagadnienia stacjonarnego. Każda warstwa rozpatrywanej przegrody zbudowana jest z dwóch izotropowych, jednorodnych, sprężystych materiałów. Rozwiązanie bez uwzględnienia efektu warstwy brzegowej ograniczono do jednowymiarowego zagadnienia w ramach wariantu asymptotycznego modelowania tolerancyjnego – homogenizacji lokalnej. Równania efektu warstwy brzegowej przedstawiono w ramach modelu tolerancyjnego.

W artykule przedstawione zostały ogólne zasady wydzielenia warstw gruntów na podstawie sondowań geotechnicznych. Zestawiono wyniki badań CPT oraz DMT z kampusu SGGW, a także wyznaczono w podłożu warstwy geotechniczne. Na podstawie wyników z badań laboratoryjnych, przede wszystkim analizy uziarnienia, rozpoznano rodzaj gruntu i porównano z danymi określonymi w badaniach terenowych. Przeprowadzono również analizę statystyczną danych z badań terenowych. Dodatkowo przedstawiono różnice w klasyfikacji gruntów według polskiej normy PN-86/B-02480 i normy europejskiej PN-EN ISO 14688.

Wyznaczenie geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych obejmuje profesjonalne badania terenowe i laboratoryjne gruntu. W praktyce inżynierskiej coraz bardziej popularnym urządzeniem stosowanym do badań terenowych podłoża gruntowego jest sonda statyczna CPTU. Wytyczne i zalecenia dotyczą tylko sondy o powierzchni stożka 10 cm², ale dopuszczają też do użycia m.in. sondę o powierzchni stożka 15 cm². W przypadku wykorzystywania stożków CPTU o różnych rozmiarach pojawia się problem wpływu wielkości sondy na uzyskiwane w trakcie sondowania wyniki. W artykule przedstawiono oraz przeanalizowano wyniki uzyskane w trakcie badań dwiema końcówkami piezometrycznymi: standardową o powierzchni stożka 10 cm² oraz sondą o powierzchni stożka 15 cm².

W artykule przedstawiono główne zalecenia w projektowaniu niskoenergochłonnych domów wiejskich, uwzględniające rozwiązania architektoniczne. Zwrócono uwagę na kształtowanie ich elementów funkcjonalno-przestrzennych, takich jak: bryła, w tym forma przestrzenna dachu, układ pomieszczeń i powiązań funkcjonalnych, elementy struktury budynku z wykorzystaniem właściwości gruntu jako izolatora i akumulatora ciepła oraz usytuowanie domu na działce wraz z zagospodarowaniem jego otoczenia.

Powojenna architektura cerkiewna w Polsce zasadniczo tworzona jest w dwóch konwencjach – o formach konsekwentnie nawiązujących do tradycyjnych oraz o formach od tych wzorców zdystansowanych. W artykule przedstawiono sposób kształtowania wnętrz cerkwi pierwszego typu. Skoncentrowano się na pełnionej przez nie funkcji liturgicznej oraz przybliżono związaną z tym symbolikę. Zauważono zjawisko zaniku tradycyjnego przeznaczenia prothesis, a także przejmowania funkcji proskomidionu przez sanktuarium.