Analizie poddano długość użytkowania, wiek w momencie wycofania oraz przyczyny wycofania ze służby 329 psów Straży Granicznej, brakowanych w latach 2002–2008. Obliczona średnia długość użytkowania wyniosła 88,8 miesiąca, natomiast średni wiek w momencie wycofania 104,8 miesiąca. Nie odnotowano wpływu płci, rasy, specjalności pracy i wieku w momencie zakupu na analizowane parametry. Najczęściej, przyczyną wycofywania ze służby była starość z ogólnym osłabieniem organizmu i elementami uwiądu starczego. Wykazano zależność między przyczyną brakowania a długością użytkowania i wiekiem w momencie wycofania.

W pracy opisano przypadek wystąpienia wyrostka barkowego u lochy rasy Pietrain. Wyrostek barkowy występował zarówno w lewej, jak i w prawej łopatce. W dostępnym piśmiennictwie anatomicznym nie ma jakichkolwiek informacji na temat obecności tej struktury anatomicznej u świń. Podręczniki z zakresu anatomii porównawczej i anatomii weterynaryjnej podają, że wyrostek barkowy nie występuje u suidae. Opisany przypadek wskazuje jednak na możliwość wystąpienia tej struktury także u świniowatych. Być może jest to związane ze szczególnie silnym rozwojem mięśni obręczy kończyny piersiowej i okolicy ramienia u tej rasy świń.

Nowoczesne techniki obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI) są jednymi z podstawowych metod diagnostycznych w różnych dolegliwościach w medycynie. Współcześnie metody te cieszą się dużym zainteresowaniem w medycynie weterynaryjnej. Mimo wysokich kosztów związanych z zakupem tego typu urządzeń diagnostycznych, są coraz częściej obecne w lecznicach zwierząt, zwłaszcza tomografia komputerowa. Rezonans magnetyczny jest czulszą metodą diagnostyczną, choć jego zakup wiąże się z wyższymi wydatkami niż w przypadku CT. Obecnie lekarze weterynarii, z korzyścią dla pacjenta, coraz częściej nawiązują współpracę z ośrodkami nauk medycznych oraz prywatnymi klinikami, które posiadają MRI. Podstawą prawidłowego odczytu obrazu i interpretacji wyników jest bezbłędna znajomość anatomii klinicznej i topografii poszczególnych struktur centralnego układu nerwowego. Ponadto, dzięki tej wiedzy, możliwe jest badanie anatomicznych zmienności.