Tereny zieleni pełnią ważna rolę na obszarach zurbanizowanych, m.in. klimatyczną, biologiczną czy rekreacyjną. W celu właściwego kształtowania sytemu przyrodniczego miasta należy wykonać waloryzację przyrodniczą. Prezentowanymi tu badaniami objęto miasto Brzesko. Waloryzacja przyrodnicza została wykonana wg metody bonitacyjnej. Wyróżniono obszary miejskie należące do czterech grup, tj. obszary o bardzo wysokich, wysokich, średnich i małych walorach środowiska przyrodniczego. Na terenie Brzeska dominują obszary o średnich walorach przyrodniczych.

W pracy badano podatność wybranych produktów naftowych na rozkład przy udziale wyselekcjonowanych szczepów bakterii z rodzaju Pseudomonas sp. i Bacillus sp. Doświadczenia prowadzono na płynnych podłożach hodowlanych. Stwierdzono, że badane produkty wykazywały zróżnicowaną podatność na biodegradację – maksymalne wartości mieściły się w zakresie od 65% dla oleju przekładniowego, poprzez 87% dla oleju napędowego, do 91% dla oleju silnikowego po 28 dniach inkubacji. Wyniki badań wskazują na wysoce istotny wpływ czynników środowiska: temperatury i pH, na szybkość i efektywność przebiegu procesu biodegradacji. Optymalne warunki dla badanych produktów to odczyn środowiska w zakresie 6,5–8 oraz temperatura 10–25°C.

Parametry hydrauliczne przepływu wody i rumowiska przy założeniu równomiernego przepływu oraz zmian geometrii przekrojów poprzecznych określane są standardowymi metodami matematycznymi za pomocą jednowymiarowych modeli. Przykładem takiego modelu jest jednowymiarowy model MORMO (MORphologisches MOdell), opracowany przez Schillinga i Hunzikera [1995] w Laboratorium Hydrotechnicznym Politechniki w Zurychu. Na podstawie trzynastoletniego ciągu hydrologicznego, obejmującego średnie dobowe przepływy wody i odpowiadające im koncentracje rumowiska unoszonego, wykonano za pomocą programu MORMO obliczenia numeryczne zamulania zbiornika wodnego w Rzeszowie. Wyniki obliczeń zostały porównane z wynikami pomiarów zamulania. Stwierdzono, że uzyskany za pomocą jednowymiarowego modelu MORMO profil podłużny zbiornika wodnego w Rzeszowie, przedstawiający zmianę dna w wyniku zamulenia, odpowiada rzeczywistemu przebiegowi zamian dna. Nie uzyskano rzeczywistego przebiegu zamulania, gdyż czas zamulania określony według symulacji okazał się krótszy od rzeczywistego czasu zamulania, wynoszącego 13 lat.

W artykule przedstawiono zrealizowany projekt renaturyzacji jednego z cieków w powiecie wiejskim Sonnenberg w Niemczech na rzece Föritz. Projekt dotyczył uporządkowania, poprawy drożności, a przede wszystkim zmiany morfologii koryta cieku – z koryta prostego na rzekę o korycie krętym, miejscami meandrującym, o nurcie spokojnym, dostosowanym do lepszego rozmnażania fauny makrobezkręgowej oraz ryb.

Praca dotyczy wód podziemnych eksploatowanych w kilku rejonach południowej Polski i wykorzystywanych w celach leczniczych. Omawianymi rejonami są miejscowości Bochnia, Iwonicz Zdrój, Krynica, Kraków-Mateczny, Muszyna, Piwniczna, Rabka, Rymanów Zdrój, Swoszowice, Szczawnica, Wysowa, Złockie oraz Żegiestów Zdrój, w których występują zarówno wody mineralne, jak i swoiste, mające właściwości balneologiczne. Są one używane w różnych zabiegach leczniczych, np. kąpielach w wannach, basenach i w odpowiednich zbiornikach wodnych oraz w postaci okładów i płukań. Mają też zastosowanie w kuracjach pitnych, czyli krenoterapii, a także podczas inhalacji. Słone szczawy siarczanowe i siarczkowe służą najczęściej do leczenia chorób reumatycznych, szczawy wodorowęglanowo-wapniowe lub magnezowe, bromkowe, jodkowe oraz solanki bromkowo-jodkowe stosuje się z kolei przy chorobach górnych i dolnych dróg oddechowych, natomiast szczawy wodorowęglanowe przy chorobach układu pokarmowego.