Przedmiotem rozważań jest wielowarstwowa przegroda zbudowana z kompozytu o funkcyjnej gradacji własności, charakteryzująca się podłużną gradacją materiału (FGM – Functionally Graded Materiale). Każda z warstw kompozytu składa się z dwóch izotropowych jednorodnych składników, będących w płaskim stanie odkształcenia.

Rozpatrzono stacjonarne, jednowymiarowe zagadnienie przewodnictwa ciepła z uwzględnieniem wpływu efektu warstwy brzegowej na rozkład pól temperatury w warstwowej przegrodzie o poprzecznej gradacji własności. Przegroda zbudowana jest z dwóch jednorodnych, izotropowych przewodników ciepła.

W artykule przedstawiono obliczenia stateczności ogólnej zapory głównej zbiornika Nielisz, który ze względu na zalegające grunty organiczne wykonany został w dwóch etapach. Obliczenia stateczności wykonano dla poszczególnych etapów budowy nasypu, bazując na wynikach badań przeprowadzonych przez Katedrę Geoinżynierii oraz metodach analizy równowagi granicznej. Szczególną uwagę zwrócono na sposób wyznaczania wytrzymałości na ścinanie w warunkach bez odpływu na podstawie badań dylatometrycznych oraz zastosowanie badań DMT do obliczeń stateczności ogólnej.

W dobie mających ostatnio miejsce również w Polsce powodzi szczególną uwagę zwraca się na obiekty gospodarki wodnej. Jednym z nich jest zapora czołowa zbiornika Nielisz, którego jednym z głównych zadań jest ochrona przed wezbraniami powodziowymi dorzecza górnego Wieprza. Artykuł przedstawia wyniki obliczeń numerycznych zachowania się zapory zbiornika Nielisz przy wykorzystaniu programu Plaxis i zastosowaniu modelu Modified Cam-Clay dla zalegającego poniżej namułu. Przeprowadzona analiza pozwoliła na określenie kształtu i rozmiarów stref koncentracji przemieszczeń oraz kątów obrotu kierunków naprężeń głównych, które można tam zaobserwować. Dostępność urządzeń pozwalających na rozpoznanie anizotropii właściwości mechanicznych gruntów jest obecnie wyraźnie ograniczona. Rozwiązaniem wydaje sięokreślenie proporcji między war-tościami parametrów wytrzymałościowych uzyskanych z badań trójosiowych przy standardowej ścieżce obciążenia z wartościami tych parametrów przy innych ścieżkach naprężenia lepiej odwzorowujących warunki in situ.

Głównym zagadnieniem, jakiemu poświęcony został artykuł, było badanie konsystencji mieszanek betonowych zaprojektowanych zgodnie z normą PN-B-06250, a następnie odniesienie otrzymanych wyników do przedziałów klas konsystencji zawartych w normie PN-EN 206-1. Kolejnym celem było zweryfi kowanie zasadności stosowania wskaźników wodnych Sterna i Bolomeya w kontekście otrzymania założonej klasy konsystencji mieszkanek betonowych. Prace laboratoryjne poprzedzone zostały wykonaniem szczegółowych obliczeń, dotyczących doboru poszczególnych składników betonu.