Pierwsze oznaki formowania się gruczołów językowych tylnych surowiczych zaobserwowano w 22. dniu rozwoju prenatalnego królika. Rozwój gruczołów zapoczątkowało pojawienie się pasm nabłonkowych, wrastających na obszar tkanki łącznej. W 26. dniu p.c. pasma nabłonkowe były dłuższe. W 1. dniu życia postnatalnego z pasm nabłonkowych formowały się odcinki wydzielnicze gruczołów oraz przewody wyprowadzające. W świetle przewodów wyprowadzających stwierdzono obecność cukrowców. W 15. dniu p.p. wykazano, że przewody wyprowadzające uchodziły na dnie rowków brodawek liściastych i okolonych. W kolejnych badanych okresach życia królika zaobserwowano liniowy układ przewodów wyprowadzających uchodzących na dnie rowków brodawek liściastych. Przewody wyprowadzające, które otwierały się na dnie rowków brodawek okolonych, tworzyły układ kolisty.

Badanych było 129 języków, które pobrano poselekcyjnie od królików (Oryctolagus f. cuniculus f. domestica), będących w wieku od 15. dnia rozwoju prenatalnego p.c.) do 6. miesiąca życia postnatalnego (p.p.). Język uformowany był na bazie swoich zawiązków już w 15. dniu p.c. Wtedy też stwierdzono pierwsze zawiązki brodawek językowych, jakimi były zawiązki brodawek okolonych. W 18. dniu p.c. odnotowano obecność zawiązków brodawek grzybowatych, a w 22. dniu p.c. zawiązki brodawek liściastych i nitkowatych. Na powierzchni grzbietowej języka w czasie rozwoju uformował się wał i bruzda pośrodkowa, która kończyła się przed wałem języka. Język królika zwiększył swoją długość od 22. dnia p.c. do 6. Miesiąca p.p. z 9 do 65 mm. W tym czasie masa języka wzrosła z 0,05 do 9,59 g. Kształtowanie się ostatecznej formy języka jest procesem długotrwałym i zachodzi zarówno w okresie życia prenatalnego, jak i postnatalnego. Najpierw pojawiają się zawiązki brodawek smakowych, a dopiero później zawiązki brodawek mechanicznych.

W niniejszym artykule opisano przypadek inwazji Lernaea cyprinacea u pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss). Pasożyt ten jest kosmopolitycznym gatunkiem, występującym również w Polsce. Jest przystosowany do pasożytniczego trybu życia. Cykl rozwojowy składa się z dziewięciu stadiów. Samce po osiągnięciu dojrzałości płciowej kopulują i giną, natomiast samice wczepiają się w skórę ryby, tracąc zdolność poruszania się. Inwazja Lernaea cyprinacea prowadzi do uszkodzenia skóry i mięśni oraz powstania stanów zapalanych i owrzodzeń w miejscu przyczepu, a także wtórnych zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. W przypadku występowania silnych inwazji L. cyprinacea może prowadzić do istotnych strat ekonomicznych.

Badania przeprowadzono na 20 szczurzycach linii Bufflo w wieku 4–6 miesięcy, od których pośmiertnie pobrano skrawki macicy. Izolaty montowano w 4 komorach automatycznej łaźni wodnej. Po zapisaniu spontanicznej aktywności skurczowej wyizolowanego skrawka do komory podawano blokery kanałów wapniowych: diltiazem, nifedypinę, werapamil. Dawki preparatów ustalano doświadczalnie. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że wyizolowany skrawek macicy wykazuje spontaniczną, cykliczną kurczliwość przez około 8–12 godzin. Średnia częstotliwość kurczliwości wynosiła 1,36 ± 0,33 skurczu na minutę, a średnia siła skurczu kształtowała się na poziomie 2,7 ± 0,7 grama. Podanie do komory inkubacyjnej oksytocyny powoduje wzrost częstotliwości (o 44,85 ± 13,42%) i siły (o 39,5 ± 18,33%) spontanicznej aktywności skurczowej macicy. Podanie do komory inkubacyjnej blokerów kanałów wapniowych: nifedypiny, diltiazemu i werapamilu powoduje spadek lub zanik (atonię) częstotliwości i siły skurczów mięśniówki macicy w zależności od koncentracji substancji czynnej preparatu. Najsilniej działającym blokerem kanałów wapniowych jest nifedypina. Zablokowanie kanałów wapniowych nifedypiną w dawce 2,8 x 10^-8 mol/l powodowało spadek częstotliwości o 40 ± 9,86%, natomiast dawka 10-krotnie wyższa (2,8 x 10^-7) powodowała całkowity zanik spontanicznej kurczliwości mięśniówki macicy. Podanie do komory inkubacyjnej oksytocyny po uprzednim całkowitym zablokowaniu kanałów Ca2+ nie powoduje wzrostu aktywności skurczowej wyizolowanego skrawka.