W mikroskopie świetlnym nabłonek brodawek nitkowatych składał się z nabłonka przedniej i tylnej strony. Na przedniej stronie brodawek nitkowatych nabłonek wykazywał cechy miękkiego rogowacenia, natomiast na tylnej stronie – cechy twardego rogowacenia. Brodawki stożkowate pokrywał nabłonek nierogowaciejący. Warstwę zrogowaciałą obserwowano jedynie na ich końcach. Brodawki nitkowate i stożkowate oddzielone były przez nabłonek międzybrodawkowy, nierogowaciejący. Nabłonek brodawek nitkowatych i stożkowatych składał się z trzech warstw, tj. warstwy podstawnej, pośredniej i powierzchniowej.

Przeprowadzone badania miały na celu ocenę wybranych wyróżników jakości surowca wieprzowego pochodzącego od różnych hodowców. Materiał doświadczalny stanowiły półtusze, dostarczone przez trzech producentów żywca z rejonu Wielkopolski. Oceniano dwa rodzaje mięśni: najdłuższy lędźwi i mięsień półbłoniasty oraz dwa rodzaje tkanki tłuszczowej: podskórną (słoninę) i wewnętrzną (sadło). Analiza tkanki mięsnej obejmowała podstawowy skład chemiczny, tj. zawartość suchej masy, białka, tłuszczu oraz kolagenu, a także oznaczono takie parametry fizykochemiczne jak: barwa, kwasowość, wyciek swobodny. Dodatkowo poddano analizie sensorycznej mięso po obróbce termicznej. W próbach mięsa ogrzewanego zmierzono również wyciek termiczny oraz barwę. Badania surowca tłuszczowego obejmowały podstawowy skład chemiczny, także wybrane właściwości fizykochemiczne oraz profil kwasów tłuszczowych. Badania pokazały, że dostarczany surowiec zarówno mięsny, jak i tłuszczowy cechował się dobrą jakością. Jednakże wykazano dużą zmienność badanych parametrów w zależności od producentów żywca.

Opracowano metodykę oznaczania zawartości niektórych biometali, tj. chromu, kobaltu, manganu, miedzi, niklu i żelaza w drożdżach Saccharomyces cerevisiae przy użyciu spektrofotometru UV-VIS. Określono dokładność i precyzję wybranych metod analitycznych. Dokonano porównania otrzymanych wyników z metodą spektrometryczną ICP-AES. Różnice wartości średnich wyników między tymi metodami wyniosły dla tych pierwiastków odpowiednio: +10,52, +8,11, -15,79, +1,33, +13,89, i +7,48%. Stwierdzono, że metoda spektrofotometryczna UV-VIS może być z powodzeniem stosowana w badaniach analitycznych do oznaczania zawartości mikroelementów we wzbogaconej biomasie drożdży.