W pracy rozwinięto przybliżony sposób wyznaczania okresu drgańwłasnych konstrukcji wieżowych (według normy PN-77/B-02011), zastępując podziałsłupa na skończoną liczbę mas skupionych i sumowanie iloczynów mas i kwadratów ugięć przez całkowanie. Wyprowadzono wzory do obliczeń pierwszej częstości (okresu) drgań własnych dla słupów w kształcie ściętego stożka i ściętego ostrosłupa prawidłowego. Rozwiązano także szczególny przypadek słupów w kształcie rur stożkowych (o ściankach zbieżnych), kiedy tworzące stożka (lub ostrosłupa) zewnętrznego i wewnętrznego przecinają oś stożka (lub ostrosłupa) w tym samym punkcie. Przykłady obliczeń i porównanie wyników zostaną zamieszczone w drugiej części pracy.

W pracy poddano ocenie siłę krytyczną w pręcie wspornikowym poddanym działaniu niekonserwatywnej siły osiowej. Zastosowano statyczne i dynamiczne kryterium utraty stateczności przez bifurkację i flater. Wpływ parametru,α charakteryzującego obciążenie niekonserwatywne, przeanalizowano z punktu widzenia analizy wrażliwości.

W 1974 roku Hasofer i Lind pokazali, że problem braku niezmienniczości, charakterystyczny dla wskaźnika Cornella, może być rozwiązany przez rozwinięcie funkcji granicznej w szereg Taylora wokół punktu leżącego na powierzchni granicznej (punkt linearyzacji nazywamy punktem projektowym). W pracy do wyznaczenia punktu projektowego i wskaźnika niezawodności Hasofera-Linda zastosowano algorytm iteracyjnej procedury Rackwitza-Fiesslera. Przeanalizowano, jak zmienia się wartość wskaźnika niezawodności Hasofera-Linda, a tym samym prawdopodobieństwo awarii konstrukcji kratowej w zależności od przyjętego typu rozkładu prawdopodobieństwa zmiennej losowej w miarę zbliżania się do wartości granicznej obciążenia.

Przedmiotem rozważań jest wiadukt podwieszony do łuku. W trakcie projektowania konstrukcji zauważono, że siły w niektórych linach podwieszenia zmieniają się gwałtownie przy zmianach wzajemnego położenia pomostu i łuku, natomiast w innych linach tak dużych zmian nie obserwowano. Wyjaśnienia tego zjawiska poszukiwano na gruncie teorii wrażliwości. Wykazano, że wrażliwość sił w linach podwieszenia zależy od położenia lin w konstrukcji. W niektórych linach podwieszenia obserwuje się znacznie zwiększoną wrażliwość na nawet niewielkie zmiany parametrów geometrycznych zadania. Oznacza to konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na wzajemne relacje parametrów geometrycznych konstrukcji, zarówno w procesie projektowania, jak i przy wykonaniu obiektu.

W pracy przedstawiono obliczeniowy, biohigrotermiczny model wzrostu mikrogrzybów opracowany w Instytucie Fraunhofera Fizyki Budowli w Niemczech oraz program komputerowy o nazwie WUFI+ zbudowany przy udziale autora referatu. Program ten umożliwia obliczenie niestacjonarnego przebiegu temperatury i wilgotności na powierzchni przegród oraz oszacowanie na tej podstawie zagrożenia porażenia mikrogrzybami. Wykonano przykładowe obliczenia dla typowego budynku jednorodzinnego z wymaganą i ograniczoną, w celu zaoszczędzenia energii, wentylacją. Porównano przewidywany stopień zagrożenia mikrogrzybami dla obydwu tych przypadków.