Przeprowadzono charakterystykę przemysłowych drożdży gorzelniczych Saccharomyces cerevisiae pod względem zdolności do fermentacji monosacharydów, pochodnych laktozy. Oceniono ich naturalne predyspozycje do fermentacji podłóż z udziałem hydrolizatów laktozy (12%), jak również szybkość zużywania cukrów w testowym podłożu fermentacyjnym (6%glu+6%gal) w zależności od sposobu wstępnej propagacji drożdży: na typowym podłożu z glukozą lub na podłożach adaptacyjnych: z galaktozą albo mannozą. Stwierdzono, że stężenie alkoholu w uzyskanych po fermentacji pochodnych laktozy z udziałem badanych drożdży nie przekroczyło 4% v:v. Dzięki przeprowadzonej analizie chromatograficznej sacharydów oceniono szybkość ich wykorzystania w fermentującej mieszaninie. Stwierdzono efekt opóźnienia wykorzystania galaktozy przez drożdże, wywołany zjawiskiem represji glukozy. Wstępna propagacja badanych drożdży na podłożach adaptacyjnych przed procesem fermentacji spowodowała przyspieszenie momentu asymilacji galaktozy, skutkując zwiększeniem końcowego stężenia alkoholu do 4,2–4,4% v:v.

Drożdże Yarrowia lipolytica Wratislavia AWG7 immobilizowano w różnych żelach chitozanowych oraz poliwinyloalkoholowych i stosowano do biosyntezy kwasu cytrynowego z glicerolu. W 7-dobowych hodowlach wstrząsanych immobilizowane komórki drożdży produkowały od 0 do 17,5 gl^-1 kwasu cytrynowego. Biokatalizator chitozanowy typu CH+TP+AG i poliwinyloalkoholowy typu PVA+A produkowały kwas cytrynowy z najwyższą szybkością i wydajnością odpowiednio; 2,5 g l^-1d^-1 i 0,54 gg^-1 oraz 2,5 g l^-1d^-1 i 0,52 gg^-1.

Utylizacja oleistych odpadów przemysłu spożywczego i motoryzacyjnego stanowi jedno z istotniejszych i trudniejszych wyzwań dla ochrony środowiska. W niniejszej pracy podjęto próbę wyselekcjonowania mikroorganizmów zdolnych do biologicznej asymilacji nietypowych źródeł węgla. Rozwój ponadprzeciętnych uzdolnień enzymatycznych u takich mikroorganizmów może być indukowany przez stresogenne środowisko życia, a tym samym umożliwia utylizację szkodliwych dla środowiska odpadów. Do izolacji mikroorganizmów wybrano niszę, w której były stosowane różne, silne detergenty inhibujące wzrost drobnoustrojów. W efekcie wieloetapowej izolacji otrzymano 22 szczepy, w tym 18 szczepów drożdży należących do rodzajów: Candida, Trichosporon, Geotrichum, Pichia oraz 4 szczepy bakterii. Wszystkie badane drobnoustroje wykazały wysoką zdolność nie tylko wzrostu w obecności detergentów, ale i asymilacji odpadów pochodzenia oleistego. Przeprowadzono hodowle ze złożonymi źródłami węgla, takimi jak oleje z przemysłu spożywczego i motoryzacyjnego (benzyna bezołowiowa oraz paliwo lotnicze), uzyskując w wielu przypadkach wysoki przyrost biomasy w otrzymanych płynach pohodowlanych. Oceniono wybrane aktywności hydrolaz, wskazując na szerokie uzdolnienia enzymatyczne testowanych izolatów. Jako mikroorganizmy wzorcowe, z którymi porównano zdolności wzrostu na trudno degradowalnych związkach oleistych – jedynych źródłach węgla, wybrano drobnoustroje charakteryzujące się zdolnością do utylizacji ropopochodnych odpadów Yarrowia lipolytica oraz wysoko uzdolnione lipolitycznie Geotrichum candidum.