Określono ilościowe zmiany frakcji białek surowicy u prosiąt w okresie neonatalnym. Przebadano 2 grupy prosiąt rasy polskiej białej zwisłouchej. Pierwszą stanowiły prosięta 12 godzin po urodzeniu, drugą prosięta w wieku dwoch tygodni. W surowicy każdego prosięcia oznaczano poziom białka całkowitego. Następnie wykonywano rozdział elektroforetyczny surowicy i dokonywano jego analizy densytometrycznej. Zaobserwowano znaczne różnice w stężeniach frakcji białkowych pomiędzy dwoma grupami wiekowymi badanych zwierząt. Największy kontrast w stężeniu białek stwierdzony został we frakcjach albuminowej i γ-globulinowej. Średnie stężenie frakcji albuminowej w surowicy prosiąt w dniu urodzenia wynosiło 13,5 gL, a u prosiąt 2-tygodniowych 29,07 gL. Różnice w stężeniach frakcji γ-globulinowej zaobserwowane w czasie 2 tygodni wynosiły średnio 21,35 gL. Ponadto, odnotowana została duża zmienność stężeń frakcji albuminowej i frakcji gamma u prosiąt w tym samym wieku. Różnice wynosiły odpowiednio: u prosiąt w dniu urodzenia dla albuminy 22,66 gL, a dla frakcji γ-globulinowej 22,02 gL; u prosiąt 2-tygodniowych dla albuminy 14,01 gL i dla γ-globulin 9,69 gL.

Streszczenie: Badania realizowano w prywatnym gospodarstwie rolnym w Księżym Dworze k. Działdowa w latach 2005–2007. Materiał stanowiło 368 krów rasy holsztyńsko-fryzyjskiej. Celem pracy było wykazanie wpływu długości okresu międzywycieleniowego w kolejnych dwóch laktacjach na wydajność i skład mleka. W badaniach wykazano, że wydajność mleka krów w II laktacji wynosiła 7769 (za 305 dni doju) i 8317 kg (za pełną) i była wyższa w stosunku do I laktacji odpowiednio o: 1218 i 959 kg. Przy przeliczeniu na zawartość VCM wydajność ta był dużo wyższa i wynosiła odpowiednio: 8744 kg i 9450 kg. Wydajność tłuszczu, białka, laktozy i suchej masy była także wyższa w laktacji II. Najwyższą wydajnością mleka oraz badanych składników cechowały się krowy o najdłuższym okresie międzywycieleniowym (OMW). Różnice pomiędzy średnimi cech uzyskanymi od krów o krótszych okresach odnotowano na poziomie p ≤ 0,01 i p ≤ 0,05. Stwierdzono, że na podstawie wydajności w I laktacji i długości OMW można wybrać krowy, które w dalszym użytkowaniu cechują się wyższą produkcyjnością i wykorzystać te informacje przy selekcji zwierząt. Odnotowano wysokie wartości współczynników korelacji prostej pomiędzy OMW a wydajnością i składem mleka, wskazujące na silny związek OMWz produkcyjnością krów. Największe wartości istotne na poziomie p ≤ 0,01 dotyczyły wydajności: suchej masy (r = 0,993), białka (r = 0,973), mleka VCM (r = 0,968) i tłuszczu (r = 0,942). Wykazano wpływ interakcji „długości OMW x laktacja” na poziomie p ≤ 0,01 dla wydajności mleka, mleka VCM, tłuszczu, białka, laktozy i suchej masy oraz na poziomie p ≤ 0,05 na zawartość tłuszczu i białka.

Rozdział elektroforetyczny 14 surowic pochodzących od klinicznie zdrowych koni rasy Standardbred przeprowadzono na dwóch typach nośnika. Na Protein Gel 100 wyodrębniono 8 frakcji. Średnie stężenie frakcji wynosiło: albuminowa – 30,45 g·L^–1, a₁ – 2,65 g·L^–1, a_2a – 4,47 g·L^–1, a_2b – 3,04 g·L^–1, a_2c – 6,76 g·L^–1, b₁ – 8,68 g·L^–1, b₂ – 3,15 g·L^–1, g – 9,43 g·L^–1. Natomiast na Hydrogel HR wyróżniono 9 frakcji. Średnie stężenie tych frakcji wynosiło: albuminowa –31,34 g·L^–1, a₁ – 2,10 g·L^–1, a_2a – 2,34 g·L^–1, (w tym: a_2aa – 0,95 g·L^–1 i a_2ab –1,47 g·L^–1), a_2b – 5,07 g·L^–1, a_2c – 4,49 g·L^–1, b₁ – 7,30 g·L^–1, b₂ – 3,85 g·L^–1, g – 10,06 g·L^–1. Do pomiaru stężenia białka całkowitego, którego średnia wartość wynosiła 68,61 ± 11,07 g·L^–1, zastosowano metodę Lowryego dostosowaną do parametrów czytnika Elx800 (Bio-Tek Instruments INC., UniversalMicroplate Reader). Stosunek albumin do globulin wynosił kolejno 0,80 g·L^–1 i 0,84 g·L^–1). Ponadto oznaczono w rozdziale elektroforetycznym lokalizację a 1– antytrypsyny za pomocą zestawu do immunofiksacji (GEL IFE Cormay) oraz Polyclonal RabbitAnti-HumanAlpha – 1Antitrypsin (DakoCytomation).

W pracy podjęto próbę określenia wpływu terminu urodzenia oraz pochodzenia z miotu na cechy użytkowe lisów polarnych niebieskich w dwóch wybranych fermach zwierząt futerkowych w województwie kujawsko-pomorskim. Badania przeprowadzono w latach 2003–2005. Analizie poddano 1252 lisów w tym: na fermie A – 845 osobników, a na fermie B – 407 osobników. Wykazano, że średni termin urodzenia szczeniąt lisów w zależności od roku i badanej fermy wystąpił między 9. a 21. maja. Wcześniejszy termin urodzenia korzystnie wpłynął na liczbę urodzonych i odchowanych szczeniąt w miocie. Nie wykazano natomiast jednoznacznego wpływu terminu urodzenia na wielkość zwierzęcia (w cm).