Celem pracy była ocena wpływu dwóch fungicydów Falconu 460 EC i Gwarantu 500 SC, zastosowanych w ochronie sosny przed osutką na stan mikoryz i wzrost samosiewów. Obiektem badań były jednoroczne naturalne odnowienia sosny w Nadleśnictwie Gostynin. Falcon stosowano w stężeniu 0,15%, a Gwarant 0,5%, oba fungicydy w ilości 500 l/ha. Zabiegi wykonano jedno- lub dwukrotnie w sezonie wegetacyjnym. Nie stwierdzono występowania objawów osutki, zarówno na sosnach chronionych fungicydami, jak i kontrolnych. Na korzeniach sosen wyróżniono tylko dwa morfotypy mikoryz. Poziom zmikoryzowania nalotów nie uległ zmianie po aplikacji fungicydów. Oba fungicydy działały nieznacznie ograniczająco na tworzenie form złożonych: wielokrotnie dychotomicznych i koralowatych. Żaden z badanych fungicydów nie powodował zmian we wzroście samosiewów sosny.

Przeprowadzono charakterystyki jakości byków łań i cieląt jelenia szlachetnego bytującego w łowiskach Nadleśnictwa Mrągowo. Stwierdzono, że średnia masa tuszy byków jelenia szlachetnego wyniosła 121,77 kg, a łań i cieląt odpowiednio: 81,30 kg i 47,96 kg. Średnia masa poroża u analizowanych byków osiągała 2,93 kg, a najczęściej występującą formą trofeum byków był szesnastak (28%) i dwunastak (23%). Wykazano, że w porównaniu z osobnikami jelenia szlachetnego z innych analizowanych łowisk północno-wschodniej Polski osobniki z Nadleśnictwa Mrągowo charakteryzują się większą masą tuszy i bardziej rozbudowaną formą nakładanego poroża.

Projekt inwestycyjny pola golfowego z 18 dołkami ma być zrealizowany w rejonie Klánovický les, który jest częścią parku przyrodniczego Klánovice-Čihadla i ponadregionalnego biocentrum Vidrholec. Większa część powierzchni tego rejonu jest zachodnią częścią rezerwatu przyrody Klánovický les – Cyrilov. Powierzchnia katastralna Klánovice została włączona do proponowanej pierwszej strefy podmiejskich lasów rekreacyjnych Pragi. Ocena wpływu proponowanego ośrodka golfowego na ekosystemy leśne rejonu Klánovický les została wykonana za pomocą metody ilościowego określania i oceny wszystkich społecznych funkcji lasu opracowanej przez prof. I. Vyskota i współpracowników [2003]. Metoda ocenia wszystkie społeczne funkcje lasu, z których każda jest jednakowo ważna, ale ma inną jakość. Ocena szkód w ekosystemie została wykonana dla głównych typów drzewostanu (typów ekosystemu leśnego) w ramach głównych typów siedliskowych i dotyczyła wszystkich społecznych funkcji lasu: bioprodukcji, stabilizacji ekologicznej, gospodarki wodnej, ochrony gleby, rekreacji oraz funkcji sanitarno-higienicznej. Średnią wartość szkód ekologicznych wyrażono w koronach czeskich i przeliczono na euro.

Deformacja systemów korzeniowych na skutek ich spłaszczenia, podwinięcia lub uszkodzenia podczas sadzenia jest głównym czynnikiem predysponującym na infekcje pasożytnicze, zwłaszcza po wystąpieniu anomalii pogodowych (susza, niskie temperatury). Celem pracy było określenie nasilenia występowania zniekształceń korzeni sosny w uprawach oraz obecności w nich patogenów korzeni. Obserwacje przeprowadzono łącznie na 20 powierzchniach, zlokalizowanych w drzewostanach sosnowych Ia klasy wieku, z których pobrano 301 sztuk korzeni porażonych drzew. Uzyskane wyniki potwierdziły występowanie zjawiska deformacji korzeni. Stwierdzono, że duży odsetek drzew ma zdeformowane systemy korzeniowe na skutek błędnego sadzenia, mogącego mieć wpływ na predyspozycję chorobową sadzonek w okresie po wprowadzeniu w uprawie.

W pracy wykazano zmienność promieniową i osiową udziału bielu i twardzieli w pniach dębu szypułkowego wyrosłego w zróżnicowanych warunkach wzrostu. Analizowano uzyskany materiał badawczy, szukając czynników wpływających na nieregularność kształtowania się stref bielu i twardzieli w pniach drzew reprezentujących badane populacje. Na udział bielu i twardzieli w pniu oraz szybkość procesu twardzielowania wpływają rozmiary koron i efektywność transpiracji drzew, pozycja biosocjalna i warunki siedliskowe, na których wzrastają drzewa. Zróżnicowanie udziału bielu i twardzieli występuje również pomiędzy klasami wieku. Wykazano duży wpływ rozmiarów koron na szerokość strefy bielu u drzew. Korelacje w tym wypadku były dodatnie w obu badanych klasach wieku, jednak w III klasie wieku słabsze niż w IV klasie.

Dendroflora Parku Cytadela liczy 167 taksonów. Zinwentaryzowano około 22 900 drzew. Na obszarze parku dominują zadrzewienia z gatunkami związanymi ze zbiorowiskami żyznych lasów liściastych. W składzie gatunkowym drzewostanów najczęściej występują Acer platanoides oraz Robinia pseudoacacia, częste są także Acer pseudoplatanus, A. campestre oraz Tilia cordata. Za cenne uznano 257 drzew z 29 taksonów. Znaczne obwody najczęściej osiągają Acer platanoides, Pyrus communis, Aesculus hippocastanum oraz Ulmus laevis.