Oświetlenie sztuczne przestrzeni w budynku inwentarskim w różnych stanach użytkowania lamp i wewnętrznych powierzchni obudowy
Autor
Henryk Żelazny
Strony
3–16
Słowa kluczowe
budynek inwentarski, oświetlenie, lampy, powierzchnie wewnętrzne
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Oświetlenie sztuczne pomieszczeń oprócz umożliwiania łatwego i bezpiecznego wykonywania czynności powinno być racjonalne, w szczególności możliwie mało energochłonne. W badaniach porównawczych oceniano luksomierzem zróżnicowanie natężenia oświetlenia pod lampami o różnym stanie zabrudzenia oprawy i innym okresie użytkowania świetlówki oraz wpływ czyszczenia „na mokro” wykładziny z folii aluminiowej na poprawę oświetlenia ogólnego w pomieszczeniu inwentarskim. Różnica średniej wartości natężenia oświetlenia sztucznego między lampami o najmniejszej i największej skuteczności wynosiła aż 15,7%. Po zmywaniu kolejnych przegród wykończonych od wnętrza ekranami odbijającymi promienie świetlne obserwowano stopniowe spadki średniego natężenia oświetlenia sztucznego w pomieszczeniu inwentarskim od wartości 155,4 Lx do 151,1 Lx. Aby utrzymać prawidłowy fotoklimat we wnętrzu inwentarskim oświetlanym świetlówkami należy utrzymywać w czystości oprawy oraz wymieniać lampy jeszcze przed ich całkowitym zużyciem, do czego sygnałem może być zauważenie ciemnego pierścienia na końcach rur. Z kolei usuwanie zabrudzenia folii aluminiowych substancjami organicznymi za pomocą detergentów metodą „na mokro” nie prowadzi do korzystnych zmian w oświetleniu i należałoby podjąć badania nad skutecznością poprawy jasności przy czyszczeniu tego typu wykładziny „na sucho” lub z zastosowaniem innych technik.
Zależność wybranych cech mechanicznych marchwi (Daucus carota L.) i pietruszki zwyczajnej (Petroselinum sativum Hoffm.) od kinetyki obróbki chłodniczej metodą odwróconej fluidyzacji
Celem badań było wykazanie czy metoda odwróconej fluidyzacji zastosowana w obróbce chłodniczej wpływa na polepszenie zachowania wybranych cech mechanicznych surowca po obróbce w stosunku do zamrażania owiewowego. Doświadczenie przeprowadzono na pietruszce zwyczajnej (Petroselinum sativum Hoffm.) odmiany Bardowicka oraz marchwi (Daucus carota L.) odmiany Ambrozja. Badane surowce poddano zamrażaniu dwiema metodami: w zamrażarce (Whirpool, AFG 543-C/H, temperatura -30°C) oraz metodą odwróconej fluidyzacji (impingement, temperatura -15°C). Rozmrażanie surowców przeprowadzono w stałej temperaturze środowiska 15°C, w: środowisku wodnym i w powietrzu w warunkach konwekcji swobodnej oraz metodą impingement. W ramach doświadczenia badano kinetykę przebiegu procesów zamrażania i rozmrażania oraz siły sprężystości i siły cięcia. Najwyższe szybkości obróbki zarówno w czasie zamrażania, jak i rozmrażania uzyskano dzięki zastosowaniu metody impingement. Badania marchwi oraz pietruszki jednoznacznie potwierdzają przewagę metody impingement w obróbce chłodniczej.
Celem pracy było określenie wpływu przedsiewnej stymulacji magnetycznej ziaren pszenżyta i nowych, unikalnych rodów mieszańcowych pszenżyta z pszenperzem na zmiany wartości siły cięcia i siły ściskania pojedynczych ziaren w porównaniu z ziarnem niepoddanym działaniu zmiennego pola magnetycznego. Do badań wykorzystano ziarno pięciu rodów mieszańcowych pszenżyta z pszenperzem oraz dwie odmiany wzorcowe pszenżyta: Tewo i Fidelio. Część ziarna przeznaczoną do analizy poddano przed siewem działaniu zmiennego pola magnetycznego o indukcji magnetycznej 30 mT przez 60 sekund. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że przedsiewna stymulacja magnetyczna nie wpłynęła w sposób statystycznie istotny na wartość siły cięcia i siły ściskania ziarna rodów mieszańcowych pszenżyta z pszenperzem.
Streszczenie: Większość stosowanych metod pomiaru wilgotności nasion w warunkach polowych i laboratoryjnych operuje wartościami uśrednionymi dla pewnej standardowej próbki. W artykule opisano system pomiarowy wyznaczający zawartość wody w pojedynczych ziarniakach oraz małych porcjach nasion bez ich uszkadzania. Zasada jego działania opiera się na wykrywaniu zmian transmitancji falowodu pomiarowego podczas obecności w nim badanej próbki. W przypadku analizowania większych porcji materiału uzyskuje się informację na temat statystycznych parametrów rozkładu wilgotności w próbce. Zaprezentowano wyniki pomiarów otrzymane dla nasion soi o różnej wilgotności średniej.
Zastosowanie metody elektrostatycznej do analizy pracy rozpylacza
Autor
Marek Kuna-Broniowski, Dariusz Plichta
Strony
39–46
Słowa kluczowe
pomiar kropli, dysze opryskiwaczy, opryskiwacze
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Streszczenie: Celem pracy było zastosowanie elektrostatycznej metody pomiaru liczby kropli do dokonania analizy pracy rozpylaczy opryskiwaczy rolniczych. Badania rozpylaczy polegały na pomiarze liczby kropli w płaszczyźnie padania rozpylonej strugi i dokonane zostały elektrostatyczną metodą pomiaru wielkości kropli. Przeprowadzono badania pod kątem parametrów makroskopowych takich, jak powierzchnia pokrycia rozpylonej strugi cieczy. Polegały one na skanowaniu pola powierzchni padania sondą pomiarową. Zastosowana metoda pozwoliła na wyznaczenie pola powierzchni pokrycia oraz parametrów geometrycznych stożka rozpylonej strugi. Poza tym wyznaczono ilościowy rozkład padania kropli.