STAN FIZJOLOGICZNY DROŻDŻY PIWOWARSKICH PODCZAS FERMENTACJI BRZECZEK STĘŻONYCH
Autor
Ewelina Dziuba, Barbara Foszczyńska, Joanna Chmielewska, Marzena Styczyńska, Karolina Łoźna
Strony
5–14
Słowa kluczowe
browarnictwo, średnica komórek, brzeczki stężone
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Podczas fermentacji brzeczek piwowarskich – standardowej (12% ekstraktu) oraz stężonych typu HG (15% ekstraktu) i VHG (18% ekstraktu) określono parametry fizjologiczne drożdży Saccharomyces cerevisiae (Safale US-05 i Safbrew T-58). Oznaczono: zawartość biomasy, udział komórek pączkujących, średnicę komórek oraz stężenie jonów magnezu po zaszczepieniu i w wybranych momentach fermentacji. Drożdże Safale US-05 lepiej przystosowały się do warunków wysokiego stężenia brzeczki, zawartość biomasy szybciej osiągała maksimum, a komórki przez długi okres pączkowały oraz utrzymywały stałą średnicę. Na ich dobrą kondycję wskazywało również wydzielanie jonów Mg2+ do brzeczki na początku procesu fermentacji.
Inżynieria białek jest obecnie bardzo ważnym działem we współczesnej biotechnologii. Polega ona między innymi na losowej mutagenezie genów kodujących białka i pozwala na tworzenie enzymów oraz białek o pożądanych cechach lub o zwiększonej aktywności. Istnieje wiele technik umożliwiających losową zmianę w sekwencji aminokwasowej białek poprzez zmianę sekwencji nukleotydów w kodujących je genach. Można to osiągnąć dzięki poddaniu całych bakterii lub DNA działaniu związków chemicznych (1) bądź wystawić je na promieniowanie UV (2), przy wykorzystaniu zmodyfikowanych technik PCR lub RCA (Error-prone rolling circle amplification) – z zamierzonymi błędami, w mutowanych szczepach (3) lub przy użyciu jednej z metod tasowania DNA (4). Dzięki tym technikom i odpowiednim sposobie selekcji zmutowanych klonów możliwe jest przyspieszenie ewolucji genomów na potrzeby przemysłu. Poniższy artykuł przedstawia opis tych metod i przykłady ich udanego wykorzystania do modyfikacji białek.
Badania przedstawione w poniższej pracy oceniają poziom biosyntezy enzymów litycznych szczepów Trichoderma w obecności komórek drożdży Yarrowia lipolytica. Wykorzystano dwa szczepy grzybów: Trichoderma harzianum T33 oraz T. citrinoviride C1, a także dwa szczepy drożdży: Yarrowia lipolytica 8665 UV’ i Y. lipolytica A101. Namnożoną biomasę drożdży (z lub bez inaktywacji termicznej) zaszczepiano zarodnikami grzybów strzępkowych i hodowano równocześnie przez 8 dni. W płynie pohodowlanym przeprowadzono ocenę poziomu uwalnianych enzymów litycznych: chitynaz, laminarynaz i lichenaz oraz poziom białka pozakomórkowego. Ilość uwalnianych białek w większości przypadków wariantów hodowli była niska, jedynie w obecności biomasy Yarrowia dezaktywowanej termicznie osiągnęła najlepszy rezultat (170–210 mg×ml-1). W większości przypadków obecność biomasy drożdży wpływała pozytywnie na wydajną biosyntezę hydrolaz litycznych.