Artykuł jest próbą pokazania w jaki sposób zmieniał się rynek gruntów rolnych w województwie małopolskim przed wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej i po jej akcesji. Ukazano jak bardzo zmieniają się ceny gruntów rolnych w obrocie prywatnym oraz jak duży wpływ na wzrost cen transakcyjnych miała pomoc finansowa, którą polskie rolnictwo otrzymało z UE. Przedstawiono dane tabelaryczne dotyczące cen gruntów rolnych w obrocie prywatnym (w zależności od jakości gleb) w województwie małopolskim w porównaniu ze średnimi cenami w Polsce. W analizie dowiedziono, że w Małopolskiem utrzymuje się stała tendencja wzrostu cen, co jest przeciwieństwem sytuacji w pozostałych regionach Polski, gdzie tuż po integracji z UE ceny gruntów rolnych spadały, utrzymywały się na podobnym poziomie lub wzrastały w zależności od warunków naturalnych i gospodarczych regionu.

Artykuł dotyczy tematyki przemian struktury krajobrazów kulturowych. Analizując historyczne dokumenty kartograficzne i literaturę źródłową, autorzy prześledzili zapotrzebowanie na różną funkcyjnie przestrzeń i idące za tym zmiany krajobrazu miasta. Struktury funkcjonalna i fizjonomiczna przestrzeni zurbanizowanej są szczególnie silnie ze sobą powiązane, a często są traktowane jako oddzielne przedmioty działań planistów i urbanistów. Artykuł jest podsumowaniem takiego podejścia w działaniach ostatecznie wpływających na kształtowanie przestrzeni naszych miast. Badania przeprowadzono na przykładzie Dobrego Miasta położonego w województwie warmińsko-mazurskim.

Obszary metropolitalne stanowią bardzo złożone i ciekawe zjawisko współczesnego świata. Ich rozwój jest często siłą napędową całych regionów, a nierzadko całego kraju. Koncentracji czynnika ludzkiego towarzyszy koncentracja biznesu i kapitału. Po przekroczeniu pewnej granicy obszarowej, indywidualnej dla każdej aglomeracji miejskiej, korzyści związane ze skupiskiem dużej populacji ludzkiej maleją, a pojawiają się coraz większe problemy. Analizując doświadczenia innych krajów, należałoby zdefiniować dla każdej aglomeracji miejskiej optymalne granice rozwojowe. Problematyka aglomeracji miejskich z uwagi na silne przełożenie na zrównoważony rozwój powinna być szczególnie wnikliwie i dokładnie monitorowana. Podstawowym problemem jest jednak dobór odpowiedniej i optymalnej metody badawczej. Autorzy stoją na stanowisku, że jednym ze źródeł informacji do podejmowania odpowiednich decyzji może być analiza rynku nieruchomości. Dane uzyskane tą drogą wydają się wiarygodne i obarczone stosunkowo niedużym błędem. W pracy na przykładzie Rzeszowskiego Obszaru Metropolitalnego (ROM), pokazano metodykę wyznaczania granic obszarowych aglomeracji, głównie na podstawie analizy rynku nieruchomości rolnych na obszarach metropolitalnych i poza ich granicami, a także analizy rynku nieruchomości mieszkalnych i komercyjnych. Niekorzystne zmiany w środowisku naturalnym można również oszacować analizując poszczególne atrybuty i komponenty rynku nieruchomości.

Nie ma jednolitego rolnictwa europejskiego ani identycznych terenów wiejskich, istnieje natomiast znaczne ich zróżnicowanie między państwami oraz regionami. Zadaniem polityki strukturalnej jest wspieranie restrukturyzacji i modernizacji gospodarek krajów UE oraz niwelowanie różnic w poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego na poziomie regionów. W nowych krajach członkowskich wprowadzono wiele działań mających wspierać rozwój obszarów wiejskich. Celem artykułu jest przedstawienie różnic w realizacji trzech działań wspierających rozwój obszarów wiejskich w krajach UE na przykładzie Polski i Czech. Przeanalizowano trzy podstawowe działania wspierające, do których zaliczono: dopłaty bezpośrednie, ułatwienie startu młodym rolnikom i modernizację gospodarstw rolnych. Ustalono wielkość wsparcia przeznaczonego na wymienione działania w Polsce i Czechach. Porównano wielkość pomocy w przeliczeniu na euro i zasady jej otrzymywania, a także przeanalizowano różnice między tymi działaniami w obu krajach.

W artykule podjęto temat uwarunkowań przestrzennych, które wpływają na zarządzanie kryzysowe. Przeanalizowano typologię zdarzeń powodujących zagrożenia, a także podstawowe dane niezbędne do ich oceny i wartościowania. Aspektem aplikacyjnym jest mapa zagrożeń na drogach komunikacyjnych narażonych na nawiewy śnieżne. Uwzględniono na niej uwarunkowania przestrzenne występujące na danym terenie sprzyjające określonym sytuacjom. Mapę stworzono na podstawie dostępnych źródeł informacji, takich jak Geoportal i system informacji przestrzennej o lasach oraz za pomocą oprogramowania AutoCad.

Uwarunkowania historyczne Polski wynikające z jej położenia geograficznego między dwoma walczącymi w przeszłości mocarstwami (Rosją i Niemcami), zostawiły trwały ślad w dokumentacji katastralnej pochodzącej z ziem byłych zaborów. Jest to szczególnie widoczne na obszarach byłego zaboru pruskiego oraz byłego zaboru austriackiego, gdzie do dzisiaj istnieją, obok dokumentacji obecnych systemów, także dokumenty z dawnych systemów katastralnych. Dane z tych systemów wykorzystywane są obecnie jeszcze dość często do różnych prac geodezyjnych i zagadnień prawnych, w tym także na potrzeby współczesnych systemów ewidencji gruntów i budynków (EGiB) oraz ksiąg wieczystych (KW). W pracy podjęto próbę weryfikacji kryterium równoważenia danych przestrzennych (powierzchni) na przykładzie wybranych losowo równoważników sporządzanych dla obiektów katastralnych jednostek ewidencyjnych Krowodrza i Nowa Huta w Krakowie. Zakresem analizy objęto równoważniki sporządzane dla przejścia z austriackiego systemu podatku gruntowego na system ewidencji gruntów i budynków prowadzone w "dużych" obrębach lub w technologii zmodernizowanej oraz dla relacji oznaczających przejście z systemu EGiB prowadzonego w "małych" lub w "dużych" obrębach na system prowadzony po procesie modernizacji. Celem badań jest wskazanie rozbieżności między przyjętym kryterium równoważności na poziomie 10% różnicy powierzchni a odpowiadającej jej różnicy wartości gruntów w zależności od funkcji terenu.

Streszczenie: Spółdzielnie mieszkaniowe są w Polsce jednym z głównych podmiotów zarządzających nieruchomościami mieszkaniowymi. W zasobach spółdzielczych znajduje się około 3,7 mln mieszkań, co stanowi ponad 24% lokali mieszkalnych w Polsce. Zarządzanie nieruchomościami stanowiącymi mienie członków spółdzielni mieszkaniowych jest obligatoryjną działalnością spółdzielni. Zarządzanie spółdzielczym zasobem mieszkaniowym to złożony proces obejmujący następujące obszary: eksploatację i obsługę techniczną zasobów, utrzymanie ich właściwego stanu technicznego, świadczenie usług gospodarczych, prowadzenie gospodarki finansowej oraz inwestowanie. Skuteczna realizacja tego procesu polega przede wszystkim na efektywnym zarządzaniu kosztami eksploatacji. Regularne kontrolowanie przepływów finansowych pozwala na określenie poziomu kosztów, identyfikację struktury tych wydatków, oraz ich analizę. Zarządzanie finansami spółdzielni mieszkaniowych podlega dodatkowo zasadzie bezwynikowej działalności, co ma istotny wpływ na kształtowanie poziomu przychodów.

Celem głównym było opracowanie metody oceny stanu ładu przestrzennego zabudowy wielorodzinnej. Na wstępie w oparciu o literaturę przedmiotu, obowiązujące przepisy prawa oraz rozważania własne wybrano 34 elementy przestrzeni mającej wpływ na kształtowanie ładu przestrzennego w zabudowie wielorodzinnej. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań ankietowych opracowaną uprzednio listę elementów przestrzeni zawężono do dziesięciu i w dalszej części nazwano je wskaźnikami oceny stanu ładu przestrzennego. W ramach kolejnego etapu dla wskaźników oceny stanu ładu przestrzennego opracowano mierniki oraz ustalono zasady postępowania podczas przeprowadzania oceny. Opracowaną metodę poddano weryfikacji na wybranym przykładzie. Za obszar badawczy posłużył wybrany fragment terenu zabudowy wielorodzinnej zlokalizowany w Ostrowi Mazowieckiej (północo-wschodnia część województwa mazowieckiego). W celu uzyskania dokładniejszych wyników ocen analizowany obszar podzielono na siedem sektorów i określono jego poziom stanu ładu przestrzennego.

Długo utrzymujący się w Polsce okres zimowy powoduje, że istnieje duża potrzeba wprowadzania na miejskie tereny zieleni zimozielonych roślin iglastych, jak i liściastych. Zimozielone krzewy liściaste cenione są głównie ze względu na trwałe liście, ale również barwne kwiaty i ozdobne owoce. Niestety ich wymagania są duże, a liczba gatunków dobrze rosnących i znoszących silne mrozy pozostaje niewielka. Dotyczy to w szczególności chłodniejszego obszaru wschodniej Polski. W tej części należy stosować przede wszystkim rośliny, które są najlepiej dostosowane do panujących warunków. Daje to bowiem gwarancję ich zdrowego wzrostu i dobrego wyglądu przez wiele lat. Przeprowadzone na terenie Lublina badania liściastych krzewów zimozielonych, analiza ich składu gatunkowego, stanu i kondycji pozwalają stwierdzić, że poza roślinami polecanymi w wykazach roślin, które mogą znaleźć zastosowanie na terenach zieleni, z powodzeniem stosowanych może być tam co najmniej pięć innych gatunków. Wskazuje to na możliwość rozszerzenia listy polecanych do nasadzeń gatunków roślin krzewiastych na tereny zieleni w Lublinie.