W pracy przedstawiono wyniki badań oddziaływania przedsiewnej biostymulacji zmiennym polem magnetycznym i elektrycznym o częstości f = 50 Hz oraz stałym polem magnetycznym i elektrycznym, na kiełkowanie nasion gryki. Nasiona podzielono na pięć próbek po 100 sztuk, poddano biostymulacji zmiennym i stałym polem magnetycznym, stałym i zmiennym polem elektrycznym, a następnie umieszczono na płytkach Petriego. Ocena wpływu biostymulacji została dokonana na podstawie regularnych zliczeń wykiełkowanych nasion oraz zastosowania dwóch modeli matematycznych. Zastosowanie krzywej logistycznej do modelowanie procesu kiełkowania nasion gryki biostymulowanych polami magnetycznymi i elektrycznymi dało gorsze wyniki niż model symulacyjny wykorzystujący metodę Monte Carlo.

Na proces odwadniania osmotycznego jabłek ma wpływ czas przechowywania surowca, wstępna obróbka termiczna, rodzaj substancji osmotycznej oraz temperatura procesu. Odwadnianie osmotyczne po dłuższym czasie przechowywania przebiega intensywniej ze względu na nieco rozluźnioną strukturę. Zastosowanie roztworu sacharozy w porównaniu z roztworem syropu skrobiowego przyczyniło się do uzyskania około dwukrotnie większego przyrostu masy suchej substancji i większego obniżenia zawartości wody w badanych jabłkach. Wzrost temperatury procesu oraz zastosowanie wstępnej obróbki termicznej wpłynęło korzystnie na odwadnianie jabłek.

W pracy zbadano możliwości wykorzystania odwróconej fluidyzacji do intensyfikacji wymiany ciepła w procesie rozmrażania żywności oraz przeprowadzono próbę obliczenia czasu trwania tego procesu. Eksperymenty przeprowadzono na laboratoryjnym stanowisku do rozmrażania techniką odwróconej fluidyzacji, badając kostkę marchwi, ziemniaka i jabłka o wymiarach 1 cm × 1 cm × 1cm. Obliczenia czasu rozmrażania wykonano według modelu Planka. Stwierdzono, że użycie techniki odwróconej fluidyzacji pozwala na uzyskanie w powietrzu szybkości procesu zbliżonej do szybkości rozmrażania w wodzie przy takich samych temperaturach środowiska rozmrażającego. Przeprowadzona analiza statystyczna wyników obliczeń czasu rozmrażania w badanej metodzie prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku użycia modelu Planka uzyskuje się wartości odbiegające od rzeczywistych średnio o ±24,8%.

W pracy przedstawiono wyniki badań energochłonności dynamicznego ścinania ziarna 8 odmian pszenicy ozimej. Zaprezentowano sposób pomiaru tej energii oraz omówiono wpływ na jej wartość takich czynników jak: masa rozdrabnianego ziarna, wilgotność, zawartość białka i szklistość ziarna. Testy wykonywano przy dwóch różnych ułożeniach ziarna w stosunku do działającej siły ścinającej. Przy opracowywaniu uwzględniono również dwa poziomy nawożenia zboża.

W pracy zaprezentowano wyniki badań przemieszczeń przekroju poprzecznego korzenia marchwi za pomocą metody interferometrii plamkowej. Przedstawiono opis stanowiska obciążającego oraz metodykę pomiarów przemieszczeń materiałów pochodzenia biologicznego. Wyznaczono mapy przemieszczeń powierzchni przekroju poprzecznego korzenia marchwi w jego płaszczyźnie oraz w kierunku do niej prostopadłym. Na ich podstawie wykonano wykresy przemieszczeń i odkształceń przekroju poprzecznego w kierunku działania siły

Celem pracy było określenie wpływu obróbki termicznej na zmiany wartości siły cięcia pojedynczych ziaren trzech rodzajów ryżu. Do badań wykorzystano trzy rodzaje ryżu: brązowy, biały oraz długoziarnisty preparowany termicznie. Nasiona poddawano obróbce mikrofalami o mocy 800 W i 1000 W przez 11 i 16 min. oraz gotowaniu tradycyjnemu w wodzie przez 30 min., w zależności od rodzaju ryżu. Próbki ziaren ryżu pobierano co 1 min. w trakcie obróbki mikrofalami, co 5 min. w czasie gotowania. Po obróbce termicznej pojedyncze nasiona poddano jednoosiowemu przecinaniu. Badanie siły cięcia przeprowadzono za pomocą aparatu Instron 4302, zastosowano prędkość przemieszczenia 50 mm·min^-1. Nasiona przecinano za pomocą noża ściętego dwustronnie, o grubości 2 mm. Stwierdzono, że czas obróbki do uzyskania jednakowej wartości siły cięcia uzależniony był od rodzaju ryżu oraz rodzaju i czasu obróbki termicznej. Obróbka mikrofalowa zarówno 800, jak i 1000 W pozwalała na osiągnięcie tej samej wartości siły cięcia w krótszym czasie niż gotowanie tradycyjne dla wszystkich rodzajów ryżu.

W artykule zostały przedstawione wyniki badań dotyczących aspektów współpracy baterii ogniw fotowoltaicznych z laboratoryjnym elektrolizerem wody. Wyznaczone zostały charakterystyki prądowo-napięciowe elektrolizera (w różnych warunkach pracy) i modułów fotowoltaicznych (w różnych konfiguracjach połączeń i w zależności od natężenia napromieniowania słonecznego). Obliczone zostało zużycie energii elektrycznej w procesie elektrolizy wody i sprawność przemiany energii elektrycznej w energię chemiczną wodoru. W sposób graficzny zaprezentowane zostały wyniki dopasowania baterii ogniw fotowoltaicznych do zasilania elektrolizera, tak aby energia promieniowania słonecznego została jak najlepiej wykorzystana.

Przeanalizowano ruch pasa gleby z tkwiącym w niej korzeniem buraka po powierzchniach pary płaskich, skośnie ustawionych lemieszy. W końcowej fazie tego ruchu korzeń buraka wchodzi w bezpośredni kontakt z płaszczyznami lemieszy. Ustalono wpływ kątów ustawienia lemieszy na dopuszczalną wartość prędkości jazdy maszyny, przy której, dla danych warunków glebowych nie nastąpi jeszcze ułamywanie i pozostawianie w glebie końców korzeni. Przy założeniu wartości pionowej siły związania korzenia z glebą 0,2 kN i jednostkowym oporze gleby rozluźnionej lemieszami 2,0 kNm^-2 oraz przyjmując kąt wierzchołkowy stożka korzenia buraka 20–28º, najwyższą dopuszczalną wartość prędkości jazdy można osiągnąć gdy kąt 2γ rozchylania lemieszy powinien wynosić 26–32º, zaś kąt β odchylenia płaszczyzny lemiesza od pionu 30º.

Analizowano zmiany średniego podciśnienia ssania w kubku udojowym dojarki przewodowej przy pracy sześciu aparatów udojowych, instalowanych kolejno przed aparatem pomiarowym, który był podłączony do kurka stanowiskowego najdalej oddalonego od jednostki końcowej dojarki przewodowej z odnogą (rurociąg powrotny do mycia położony powyżej rurociągu mlecznego). Wykazano istotny wpływ zadanego strumienia cieczy symulującej wypływy mleka Q_m oraz współczynnika obciążenia instalacji udojowej K_o, stanowiącego sumaryczny wpływ strumienia cieczy i doprowadzanego powietrza do instalacji udojowej na zmianę średniego podciśnienia ssania na końcu strzyka. Przy pełnym obciążeniu instalacji udojowej, kiedy pracuje sześć aparatów udojowych, na spadek podciśnienia na końcu strzyka (21 kPa) wpływa spadek podciśnienia (16 kPa) spowodowany przez strumień wypływu cieczy (mleka) Qm w aparacie pomiarowym oraz spadek podciśnienia (5 kPa) – pochodzący od obciążenia dojarki K_o.