Omówiono biologiczną rolę wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z grupy omega-3, a więc α-linolenowego (ALA, C18:3 n-3) eikozapentaenowego (EPA, C20:5 n-3), dokozapentaenowego (DPA, C22:5 n-3) i dokozaheksaenowego (DHA, C22:6 n-3). Przedstawiono źródła ich występowania (organizmy morskie i niektóre nasiona roślin oleistych) możliwości zastosowania paszowego u drobiu oraz wzbogacania jaj kurzych w te kwasy. Omówiono problemy tzw. rybiego posmaku i zapachu jaj oraz sposoby ograniczania tej negatywnej cechy sensorycznej.
Badania wątroby przeprowadzono na 22 osobnikach płci męskiej żółwia czerwonolicego w czasie hibernacji i po hibernacji. Materiał ten pochodził z Ogrodu Zoologicznego w Poznaniu. Gatunek żółwia określono na podstawie klucz Turtles of the Word [Ernst, Barbour 1989]. Wszystkie badane osobniki były w jednym wieku (8 lat). Przeprowadzono badania histologiczne, histochemiczne i ultrastrukturalne wątroby. Wykonano również analizę chemiczną składu pierwiastkowego wątroby (C, O , Na, Ca, Al., P, Mg i S). Badania morfologiczne i ultrastrukturalne wątroby wykazały zmiany w kształcie i wielkości hepatocytów w czasie hibernacji, jak również stwierdzono zmiany w budowie i rozmieszczeniu organelli komórkowych. Przeprowadzona analiza chemiczna składu pierwiastkowego wątroby podczas hibernacji wykazała spadek poziomu fosforu o 70–80%, podczas gdy zaobserwowano wzrost koncentracji tlenu, sodu i aluminium.
PORÓWNANIE SKUTECZNOŚCI METOD WYWOŁYWANIA PŁODNEJ RUI U KÓZ POZA SEZONEM ROZRODCZYM
Autor
Grzegorz Dejneka, Michał Dzięcioł, Roland Kozdrowski, Robert Kupczyński, Wojciech Niżański, Ewa Stańczyk, Jan Twardoń
Strony
31–38
Słowa kluczowe
kozy, anoestrus, indukcja rui, progesteron
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Celem pracy było porównanie skuteczności różnych protokołów indukcji rui u kóz poza sezonem rozrodczym. Samice zostały podzielone na siedem grup (A–G). Zwierzętom z grupy A (n=25) zaaplikowano gąbki dopochwowe zawierające 30 mg octanu flugestonu FGA (Chronogest, Internet) na okres 12 dni oraz 500 I.U. PMSG (Foligon, Intervet) w postaci iniekcji domięśniowej na dwa dni przed usunięciem gąbek. Samice z grup B (n=10), C (n=10) oraz D (n=10) otrzymywały domięśniowe iniekcje 12,5 mg progesteronu (Progesteronum, Polfa Warszawa S.A.) odpowiednio przez okres 6, 12 oraz 2 dni. Kozy z grupy E (n=10) oraz F (n=10) otrzymywały per os altrenogest (Regumate, Intervet) przez okres 6 lub 12 dni. Ostatniego dnia administracji progesteronu/progestagenu samicom z grup B, C, D, E, F podano 500 I.U. PMSG i.m. Grupę kontrolną stanowiły samice z grupy G (n=10), u których nie stosowano żadnych środków hormonalnych. W toku eksperymentu stwierdziliśmy istotną różnicę w skuteczności indukcji rui u kóz pomiędzy poszczególnymi programami. Pełnowartościowa ruja wystąpiła u 72% samic z grupy A, 60% z grupy B, 100% z grupy C oraz 20% z grupy G. W grupach D, E, oraz F nie odnotowano ani jednego przypadku rui. Uzyskane wyniki wskazują na istotność długości stosowania programu opartego na podawaniu progesteronu na skuteczność wywoływania rui u kóz poza sezonem rozrodczym.