WPŁYW DODATKÓW STABILIZUJĄCYCH NA AKTYWNOŚĆ SACHAROLITYCZNĄ DROŻDŻY PIEKARSKICH SACCHAROMYCES CEREVISIAE W CZASIE SUSZENIA SUBLIMACYJNEGO ORAZ PRZECHOWYWANIA
Celem pracy było zbadanie wpływu rodzaju oraz stężenia substancji ochronnych (glicerol, sacharoza, fruktoza, maltodekstryna) na aktywność sacharolityczną drożdży piekarskich Saccharomyces cerevisiae w czasie suszenia sublimacyjnego oraz przechowywania. Materiał zamrażano w temperaturze -30°C i suszono w temperaturze 40°C przy ciśnieniu 0,63 mbar przez 20 godzin. Stwierdzono pozytywny wpływ dodatku 4% glicerolu, 8% fruktozy oraz 4 i 8% maltodekstryny na zachowanie aktywności sacharolitycznej drożdży po suszeniu. Najlepszymi właściwościami ochronnymi w czasie suszenia i przechowywania charakteryzowała się 8% maltodekstryna.
Istotnym problemem w bioprodukcji kwasu cytrynowego (CA) jest czystość procesu. Niewielkie zanieczyszczenie kwasem izocytrynowym (ICA) utrudnia krystalizację. W przypadku mutantów szczepu Yarrowia lipolytica A-101, ilość gromadzonego ICA z glukozy, fruktozy lub glicerolu nie przekracza kilku % sumy obu kwasów. Wyjściowy szczep nagromadza w tych warunkach ~14% ICA i ponad 30% gdy substratem jest heksadekan lub kwasy tłuszczowe. Celem badań była ocena biosyntezy CA i ICA przez szczep Y. lipolytica A-101 w podłożu z heksadekanem, przy trzech prędkościach obrotów mieszadła. Największą zawartość kwasów (79,3 gL-1) uzyskano przy zastosowaniu wysokiej prędkości obrotowej mieszadła (600 rpm). Przy najniższej prędkości obrotów mieszadła (150 rpm) nagromadzenie obu kwasów było zdecydowanie mniejsze (8,5 gL-1). Przy dwóch najwyższych szybkościach ilość nagromadzonego ICA dochodziła do 60% sumy badanych kwasów. Przy niskich prędkościach obrotowych mieszadła w przewadze wydzielany był CA (70%). W podłożu zawierającym glukozę badany szczep nagromadził 31,7 gL-1 CA, a ICA stanowił mniej niż 10% sumy kwasów.
Celem pracy było określenie zmienności genetycznej wybranych do badań okazów dawidii rosnących na Pomorzu Zachodnim i w Berlinie, techniką ISSR-PCR. Badania przeprowadzono na okazach drzew dawidii chińskiej var. ‘Vilmoriniana’ rosnących w Niemczech, w Ogrodzie Botanicznym w Berlinie-Dahlem oraz w Polsce, na Pomorzu: w Ogrodzie Dendrologicznym w Przelewicach, Glinnej, oraz na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Zastosowana w pracy technika ISSR pozwoliła określić genetyczne zróżnicowanie badanych okazów dawidii chińskiej. Posłużyło do tego 6 spośród 30 użytych w doświadczeniu starterów ISSR. W wyniku badań otrzymano 64 produkty, 11 z nich okazało się monomorficzne, 31 polimorficzne, 12 specyficzne genotypowo. Długości produktów reakcji ISSR-PCR mieściły się w granicach od 2550 do 270 pz.