Rolnicza zlewnia rzeki Zagożdżonki położona jest na Nizinie Mazowieckiej, należącej do tych regionów kraju, w których najczęściej występują susze. Celem pracy jest analiza niżówek rzeki Zagożdzonki w profilu Płachy Stare w latach 1963–2007. Materiał wyjściowy do analiz stanowiły wyznaczone parametry niżówek w profilu. W celu określania okresów niżówkowych na hydrogramach dobowych przepływów zastosowano metodę polegającą na wyznaczaniu niżówek za pomocą poziomów odcięcia – SNQ i Q90%. Najdłuższa i najsurowsza pod względem deficytu odpływu była niżówka w 1964 roku. W rozpatrywanym okresie nie zaobserwowano niżówek zimowych. W ostatnich latach badanego wielolecia niżówki występują co rok, jednak ich rozmiary i intensywność nie osiągają takiego poziomu jak w wypadku niżówek z lat ubiegłych.

Celem pracy była ocena jakości i walorów użytkowych wody w potoku Bąbola odwadniającym zlewnię o powierzchni 3,25 km² położoną w Beskidzie Makowskim. Na potoku tym planowane jest utworzenie zbiornika wodnego w ramach Programu Małej Retencji Województwa Małopolskiego. Badania terenowe przeprowadzono w 24 losowo wybranych terminach 2007 i 2008 roku. W terenie wykonywano pomiary temperatury, pH, stężenia tlenu rozpuszczonego i przewodności elektrolitycznej wody. W laboratorium oznaczono stężenie zawiesiny ogólnej, substancji rozpuszczonych, związków biogennych (NH4⁺, NO^– 2, NO^– 3, PO³4 ^–), składników mineralnych (SO²4 ^–, Cl^–, Mn²⁺, Mg²⁺, Ca²⁺), BZT5, ChZTMn i metali (Fe^2+/3+, Mn); z częstotliwością raz na kwartał, a więc w 8 próbach wody wykonano oznaczenia metali ciężkich (Cr, Zn, Cd, Cu, Ni, Pb) oraz liczebności bakterii coli i coli typu kałowego. Stwierdzono, że woda potoku Bąbola jest bardzo dobrej jakości (klasa I), a po jej uzdatnieniu w procesach fizycznych i chemicznych według kategorii A2 mogłaby ona być wykorzystywana do zaopatrzenia ludności oraz do celów rekreacyjnych jako kąpielisko; nie stanowi też zagrożenia do bytowania ryb. Stwierdzone niskie stężenia składników biogennych w wodzie potoku nie wskazują na zagrożenie planowanego zbiornika eutrofizacją.

Zbiorniki retencyjne w różnorodny sposób wpisują się w obieg substancji biogenicznych w systemach rzeczno-zbiornikowych. Niniejsze badania nad wpływem osadów dennych przeprowadzono w 2004 roku dla zbiornika Pokrzywnica (powierzchnia przy max. P.P. 154 ha, pojemność przy max P.P. 4,35 mln m³) w zlewni rzeki Pokrzywnicy na terenie Niziny Wielkopolskiej. Zakres badań obejmował ustalenie składu fizykochemicznego i wartości wskaźników tlenowych wód nad dnem i na powierzchni wody, wykonanie planu batymetrycznego, określenie składu granulometrycznego rumowiska, zawartości składników chemicznych i wskaźnika tlenowego ChZT-Cr w osadach dennych, określenie średnich wielkości wskaźników tlenowych i stężeń składników chemicznych wód dopływających i odpływających oraz kumulacji fosforu i azotu całkowitego w zbiorniku. Stosunkowo duża adsorpcja minerałów ilastych (szczególnie iłu koloidalnego) dopływających do zbiornika Pokrzywnica z rumowiskiem unoszonym (iły pstre, tzw. poznańskie) oraz substancji humusowych (próchnicy koloidalnej) wnoszonych do akwenu (szczególnie w przypadku wystąpienia fali powodziowej) wpływa na zmniejszenie stężeńsubstancji biogenicznych w wodach, zwiększając równocześnie zawartość tychże substancji w osadach dennych (sedymentacja). W wypadku płytkich zbiorników skumulowane substancje biogenne w osadach dennych stanowiąźródło wtórnego zanieczyszczenia wód zbiornika (zasilanie wewnętrzne). W badanym zbiorniku wielkości wskaźników tlenowych i stężeńzwiązków biogennych (rzadziej dotyczy to azotu ogólnego i azotu Kjeldahla) nad jego dnem sąwyższe w porównaniu ze wskaźnikami i stężeniami w wodach przy powierzchni.

W celu oceny wpływu masowych grobów na zawartość pierwiastków przeprowadzono badania na terasie plejstoceńskiej Wisły w Puszczy Niepołomickiej w okolicach Niepołomic niedaleko Krakowa. Badania te prowadzono w środowisku okresowo podmokłego piasku z domieszkąminerałów ilastych w górnej części pionowego profi lu. W środowisku tym stwierdzono istotny wpływ masowego grobu na: podłoże, mech płonnik, żywicę sosny, hubę brzozy oraz powietrze. Wielkości zmian oceniono na podstawie różnic w koncentracji pierwiastków w środowisku grobu względem miejsc porównawczych. W otoczeniu badanego grobu wykazano stosunkowo duże zawartości pierwiastków pochodzących ze zwłok ludzkich: P, S, N, C, Cl, Na oraz Ca. Szczególnie charakterystyczna jest wyższa zawartość P w podłożu oraz w powietrzu. Natomiast w hubie brzozy potwierdzono relatywnie wyższą koncentrację pierwiastków ciężkich.