Celem pracy było porównanie poziomu cech produkcyjnych krów rasy hf importowanych z Niemiec z rówieśnicami krajowymi. Ocenie poddano również przebieg porodów badanych zwierząt. Krowy krajowe uzyskały większą wydajnością mleka w pierwszej 305-dniowej laktacji w porównaniu z krowami importowanymi. Zwierzęta z Niemiec przewyższyły miejscowe pod względem wydajności tłuszczu w kg oraz wydajnością mleka w przeliczeniu na FCM. Wydajność białka kształtowała się na tym samym poziomie. Analizując wiek pierwszego wycielenia, zaobserwowano istotne różnice (P ≤ 0,01) pomiędzy badanymi grupami zwierząt. U krów importowanych stwierdzono więcej porodów trudnych. Zanotowano większą masę ciała krów importowanych przy mniejszej masie ciała cieląt w stosunku do krów krajowych.

Analizą objęto 399 ogierów rasy polski koń szlachetny półkrwi wpisanych do II tomu Ksp (PKSP) oraz 75 ogierów rasy czeski koń gorącokrwistych wpisanych do Księgi Stadnej CT (Kct). Nie stwierdzono istotnego zróżnicowania średnich wymiarów ogierów ras polski koń szlachetny półkrwi i czeski koń gorącokrwisty.Wobu księgach stadnych dominującymi rasami ojców są reproduktory ras rodzimych: w PKSP ogiery wielkopolskie i szlachetne półkrwi, w Kct ogiery czeski koń gorącokrwisty. Podobne zjawisko obserwuje się analizując pochodzenie matek ogierów.Wobu rasach na żeński materiał zarodowy wybierano najczęściej klacze ras rodzimych.

Badania wykonano na 80 kaczkach Pekin ze stad zachowawczych P11 i P22, po 40 osobników (20 kaczorów, 20 kaczek) z każdego rodu. Ptaki utrzymywano w budynku zamkniętym, w kojcach na głębokiej ściółce i żywiono ad libitum przemysłowymi mieszankami dla drobiu wodnego. Kaczki z rodu P11, w porównaniu z P22, miały większą masę ciała w wieku 8 tygodni (3372 v-ce 3338 g) oraz statystycznie istotnie dłuższy tułów i grzebień mostka, a także istotnie większy obwód klatki piersiowej. Mniejsze zużycie mieszanek paszowych na 1 kg masy ciała oraz większe wartości europejskiego wskaźnika wydajności (EWW) odnotowano u ptaków ze stada P11 niż P22.Wydajność rzeźna u ptaków obu rodów wynosiła 71,0%. Procentowy udział mięśni piersiowych w tuszce z szyją był nieco większy u kaczek P22 (13,8%) niż u P11 (13,5%). Natomiast udział mięśni nóg w tuszce był taki sam (12,2%) u ptaków z obu rodów. Udział skóry z tłuszczem podskórnym w tuszkach kaczek P11 wynosił 31,4% i był większy niż u ptaków P22 (30,1%).

Streszczenie.Wbadaniach oceniano wpływ wysokiego udziału owsa nieoplewionego w mieszance na efekty tuczu, wartość rzeźną i jakość mięsa świń. Czterdzieści tuczników (wbp x pbz) x (duroc x pietrain) o początkowej masie ciała ok. 39 kg przydzielono do dwóch równolicznych grup: kontrolnej (K) i doświadczalnej (D). Zwierzęta grupy kontrolnej żywiono mieszanką wyprodukowaną na bazie jęczmienia, natomiast do mieszanki dla grupy doświadczalnej w miejsce 2/3 jęczmienia wprowadzono owies nieoplewiony.Wykazano, że rodzaj stosowanych mieszanek nie miał istotnego wpływu na efekty tuczu i wyniki analizy rzeźnej, z wyjątkiem mniejszej o ok. 2 cm2 (P ≤ 0,05) powierzchni „oka” polędwicy u świń doświadczalnych.Wmięśniach longissimus i adductor świń żywionych mieszanką zawierającą owies nieoplewiony stwierdzono więcej (P > 0,05 i P ≤ 0,05) tłuszczu surowego, ale o znacznie wyższym (P ≤ 0,01) udziale wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA). Nie stwierdzono istotnych różnic (P > 0,05) w cechach fizycznych (pH, barwa,WHC) mięśnia longissimus, natomiast m. adductor świń kontrolnych był ciemniejszy (P ≤ 0,05). Walory smakowe mięsa (polędwica, szynka) świń doświadczalnych oceniono wyżej o 0,38 i 0,32 pkt. w skali 5-punktowej (P > 0,05).

Badania przeprowadzono na krowach rasy czarno-białej o różnym udziale genów bydła holsztyńsko-fryzyjskiego i obejmowały wysokowydajne krowy o wydajności dziennej do 40 kg mleka.Wtrakcie badań określano poziom mocznika w mleku, który wskazywał ilość białka u krów oraz poziom białka w mleku, który informował o zaopatrzeniu krów w energię.Ważnym i obiektywnym wskaźnikiem prawidłowo zbilansowanej dawki pokarmowej pod względem białka i energii w żywieniu krów jest poziom mocznika. Średnia jego zawartość w mleku badanej populacji wynosiła w poszczególnych okresach badań od 242 do 269 mg · l–1. Nie stwierdzono jednak, aby zawartość mocznika w mleku w badanej populacji przewyższyła zalecaną normę 150–300 mg Oceniając zbilansowanie dawek pokarmowych pod względem białka i energii stwierdzono występowanie deficytu białka od 152 do 361 g przy równoczesnym deficycie energii od 24,4 do 31 NEL (MJ).