SKRINING PODŁOŻY DO PRODUKCJI LIOFILIZOWANYCH SZCZEPIONEK DROŻDŻOWYCH DLA SEROWARSTWA
Autor
Józefa Chrzanowska, Xymena Połomska, Marek Szołtysik, Maria Wojtatowicz, Barbara Żarowska
Strony
3–14
Słowa kluczowe
drożdże, podłoża słodowe i serwatkowe, produkcja biomasy, liofilizacja
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Badano przydatność podłoży słodowych (6 wariantów) i serwatkowych (8 wariantów), różniących się zawartością cukrów, związków mineralnych oraz czynników wzrostowych, do produkcji biomasy 5 szczepów drożdży, potencjalnych kultur starterowych dla serowarstwa, przed procesem ich utrwalania na drodze liofilizacji. Wzrost drożdży Candida kefyr PII1b i C. sphaerica FII7a zarówno w podłożach słodowych, jak i serwatkowych był bardziej dynamiczny niż szczepów Yarrowia lipolytica JII1c, Y. lipolytica PII6a i C. famata MI1a. W przypadku podłoży słodowych największą efektywność produkcji biomasy odnotowano w pożywkach wzbogaconych solami mineralnymi zawierającymi azot, fosfor i siarkę oraz ekstraktem drożdżowym. W podłożach serwatkowych oprócz wyżej wymienionych składników niezbędny był jeszcze dodatek glukozy. Biomasa drożdży otrzymana w tych pożywkach wykazywała wysoki poziom przeżywalności po procesie liofilizacji (29,3–84,1%). Jakkolwiek w przypadku czterech z pięciu badanych szczepów drożdży odnotowano wyższą przeżywalność komórek namnożonych w pożywce słodowej niż serwatkowej. Szczep Y. lipolytica JII1c charakteryzował się najwyższym poziomem przeżywalności, powyżej 80%, we wszystkich preparatach niezależnie od pożywki wzrostowej i zastosowanego czynnika ochronnego.
Badano wpływ mykotoksyn OTA, ZEA i DAS na metabolizm wolnego azotu aminokwasowego w trakcie fermentacji brzeczki słodowej oraz tworzenie wybranych związków lotnych. Mykotoksyny znajdujące się w fermentującej brzeczce piwowarskiej oddziaływały w zróżnicowany sposób na drożdże dolnej i górnej fermentacji. Zakłócenie przez te toksyny metabolizmu wolnego azotu aminokwasowego powodowało pewne zmiany profilu organoleptycznego w odfermentowanej brzeczce. Wraz ze wzrostem stężenia DAS malała na ogół zdolność drożdży do utylizacji FAN oraz produktywność izobutanolu i alkoholi amylowych. Najbardziej wrażliwe, spośród badanych drożdży, okazały się szczepy S. carlsbergensis 13 i S. cerevisie 46, które w obecności DAS w stężeniu 15 μg∙ml-1 słabo utylizowały wolny azot aminokwasowy.
MAKUCH RZEPAKOWY JAKO SUBSTRAT DO BIOSYNTEZY KWASU SZCZAWIOWEGO METODĄ SOLID STATE
Autor
Paweł Firuta, Joanna Fronia, Elżbieta Gąsiorek, Waldemar Podgórski
Strony
27–32
Słowa kluczowe
makuch rzepakowy, kwas szczawiowy, Aspergillus niger, hodowla w podłożu stałym
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Zastosowanie metody solid-state do hodowli grzybów strzępkowych z gatunku Aspergillus niger pozwoliło na wykorzystanie makuchu rzepakowego, produktu ubocznego powstającego w produkcji biodiesla, do biosyntezy kwasu szczawiowego (OA). Ilość kwasu szczawiowego otrzymanego tą metodą wyniosła ponad 150 g kg-1s.s. podłoża. Proces charakteryzował się wysoką czystością chemiczną, gdyż oprócz głównego produktu nie tworzyły się inne kwasy organiczne. Wilgotność substratu stosowana w zakresie od 45 do 70% nie miała wpływu na wydajność produktu.
PORÓWNANIE PROFILI LOTNYCH ZWIĄZKÓW ZAPACHOWYCH SERÓW HANDLOWYCH I WYTWARZANYCH Z UDZIAŁEM DROŻDŻY YARROWIA LIPOLYTICA
Autor
Józefa Chrzanowska, Anna Dąbrowska, Xymena Połomska, Marek Szołtysik, Maria Wojtatowicz, Monika Żelazko
Strony
33–43
Słowa kluczowe
drożdże, Yarrowia lipolytica, sery, dojrzewanie, lotne związki zapachowe
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Przedmiotem badań było porównanie profilu lotnych związków zapachowych sera wyprodukowanego z dodatkiem szczepionki drożdży Yarrowia lipolytica z profilami serów handlowych takich gatunków, jak: szwajcarski (Ementaler), holenderski (Gouda), angielski (Cheddar), z porostem i przerostem pleśniowym (Camembert i Rokpol). We wszystkich serach oznaczono liczebność drożdży oraz podstawowy skład chemiczny i kwasowość. Lotne związki zapachowe ekstrahowano z serów do fazy stałej (metodą SPME) i analizowano metodą GC/MS. Najwyższe stężenie lotnych związków wykazano w doświadczalnych serach otrzymanych z dodatkiem kultury drożdżowej. W serach tych w puli wszystkich zidentyfikowanych substancji dominowały produkty pochodzące z rozkładu tłuszczu oraz powstający z tryptofanu kwas indolo-3-octowy. Profil lotnych związków zapachowych tych serów okazał się najbardziej podobny do profili handlowych serów pleśniowych.